Voor wie het nog niet doorhad: de aparte naam van dit trio slaat op de aanwezigheid van twee Roelofsen (die overigens geen familie zijn) en één Lauscher. De twee naamgenoten zijn pianist Mike en drummer Geert, beide Nederlanders die samen met de Duitse bassist Werner Lauscher het moeilijk bekkende Roelofs2 Lauscher Trio vormen. De in Nederland gelauwerde Mike Roelofs is de muzikale bezieler van dit project waarin hij bijgestaan wordt door een duo met een voorgeschiedenis. Werner Lauscher en Geert Roelofs speelden tien jaar lang in het trio van pianist Glenn Corneille, die in 2005 bij een auto-ongeluk om het leven kwam. Met Mike Roelofs gaan de twee opnieuw in zee met een pianist in triovorm, met het lichtvoetige 'Catharsis' als eerste concreet resultaat.
Een waarschuwing is hier wel meteen op zijn plaats: dit album is erg fragiel en kan daarom foutief gecatalogeerd worden als onopvallend, ongevaarlijk en doordeweeks. Maar dat is 'Catharsis' allesbehalve. Het is een werk van drie fijngevoelige stylisten die houden van inhoudelijk rijke, interactieve knutselwerkjes. Zo heeft 'Koud' een machinaal karakter dankzij het beheerste, maar messcherpe kletswerk van drummer Geert Roelofs, die hier vermoedelijk met een cimbaal bovenop het vel van zijn snaredrum speelt. Bepaalde snaren van de piano lijken dan weer gedempt door een voorwerp, waardoor er een hele puzzel aan staccato's ontstaat in combinatie met de drums. 'Wachtensmoe' is eerder zweverig van aard, dankzij een op kousenvoeten lopende groove van drum en contrabas, gecombineerd met ijle en diffuse pianoakkoorden. Fantastisch hoe het trio hier zes minuten lang doorkabbelt, maar tegelijk ook erg alert reageert op elkaars impulsen. Een pluim voor opnametechnicus Pino Guarraci is hier wel op zijn plaats, want elk detail wordt loepzuiver weergegeven. Al heeft dit natuurlijk ook veel te maken met de kwaliteit van de uitvoerders.
Wie nog niet bekend was met het spel van pianist Mike Roelofs, zal bij het beluisteren van 'Catharsis' aangenaam worden verrast. Roelofs combineert de introverte virtuositeit van Bill Evans met poppy bluespassages en lyrische lichtvoetigheid. Opvallend daarbij is de manier waarop hij zijn partijen structureert via logische schakels, die als brug fungeren tussen zijn ideeën. Zijn improvisaties lopen dan ook vlot in elkaar over en kennen nooit een bruuske stop. De pianist verkeert op 'Catharsis' blijkbaar in bloedvorm en gaat melodisch erg breed. 'In Preperation', 'Blues for Herman' en 'Monsterverbond' wordt de luisteraar getrakteerd op een hele reeks indrukwekkende en vingervlugge solo's, meesterlijk begeleid door het duo Werner Lauscher / Geert Roelofs. De Duitse bassist onderscheidt zich eveneens in positieve zin, dankzij een mooi afgelijnd geluid dat gekenmerkt wordt door opvallend weinig attack. In combinatie met het verfijnde drumwerk van Geert Roelofs zorgt dat voor een immer aanstekelijke groove, die zelfs in een uptempo-situatie uitblinkt in stilte en beheersing.
Ook al belooft het Roelofs2 Lauscher Trio met een gewichtige titel als 'Catharsis' meer dan het kan brengen, dan nog is dit plaatje een bescheiden parel vol kristalhelder gemusiceer binnen een hoop aanstekelijke composities van pianist Mike Roelofs. Door het vluchtige karakter van de muziek is een intense luisterbeurt echter noodzakelijk, want anders glipt 'Catharsis' gegarandeerd door de vingers, wat absoluut zonde zou zijn.
Meer over Roelofs2 Lauscher Trio
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
