Na het onverwachte succes van hun debuutalbum 'Out of Myself' stond er heel wat druk op het Poolse viertal Riverside. Gelukkig is opvolger 'Second Life Syndrome' in staat om de hoge verwachtingen in te lossen. Het album vertelt het verhaal van een eenzame mens die op zoek is naar zichzelf. In dit tweede deel van wat een drieluik moet worden, probeert de protagonist zijn leven te veranderen, waarbij hij conflicten moet uitvechten met zijn herinneringen. Muzikaal vertaalt zich dat in atmosferische progrock die vaak van een likje duistere metal wordt voorzien.
'Second Life Syndrome' gaat mysterieus van start met gefluister en een bezwerende, etnisch aandoende intro. 'Volte-face' is ritmisch heel sterk en biedt meteen genoeg ruimte aan de eerste staaltjes van perfecte instrumentbeheersing. Vooral bassist / vocalist Mariusz Duda springt in het oor door de snelle, ingewikkelde basriffs die steeds perfect in het tempo doorpompen. Met zijn stem schakelt hij moeiteloos over van rauwe screams naar gevoelige melodielijnen en met hem de stemming van de muziek. De titeltrack is een meesterwerkje dat buiten een heerlijk stuwende basintro ook nog uitpakt met een boeiende dynamiekwerking, etherische gezangen, subtiele keyboardaccenten en wonderlijke akkoordenprogressies die aanzwellen tot een triomfantelijke climax. Die wordt zachtjes neergelegd in een gitaarsolo die vertikt te stoppen voor de kaap van het kwartier ruimschoots overschreden is. Sommige melodielijnen doen wat Oosters aan en een extra supplement galm zorgt voor een wat dromerig effect. Vele nummers krijgen een episch karakter door de contrastwerking tussen minimalistische intermezzo's en delen die tot symfonische proporties uitgroeien, in combinatie met doorgecomponeerde songstructuren. 'Reality Dream III' bevat bovendien een machtige keyboardpartij die razendsnel overschakelt van Bartókachtig pianogehamer naar een psychedelisch orgeltje.
Riverside heeft deze plaat vol gestoken met interessante maatsoorten. Wat ook interessant is, is dat vele tracks onderling subtiel naar elkaar verwijzen. Af en toe zijn de harmonieën wat aan de magere kant en de zanger heeft duidelijk moeite om zijn platte Slavische 'l' weg te moffelen, maar al bij al doet dat weinig aan de degelijkheid van dit uitstekende album.
Meer over Riverside
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
