Dat 'Rapid Eye Movement' nogal sterk verwijst naar de popgroep R.E.M. en daardoor misschien niet zo'n doordachte keuze is voor de titel van hun nieuwe plaat, zal Riverside worst wezen. De Poolse progrockgroep wil er vooral mee alluderen op het droomstadiumwaarin de hoofdfiguur van hun vorige platen momenteel in vertoeft. 'Rapid Eye Movement' is namelijk het sluitstuk van een trilogie die een nogal vaag verhaal vertelt van een man die ooit iets verkeerds deed en omwille daarvan zijn eigen droomwereld creëert. Op hun vorige cd's 'Out of Myself' en 'Second Life Syndrome' resulteerde dat in een energieke mix van stevige rock en atmosferische klanklandschappen met een pittig Oost-Europees accent. 'Rapid Eye Movement' behoudt die eigen toets maar steunt vooral op sfeerschepping en veel minder op muzikale en technische hoogstandjes.
Het eerste deel van het album heeft de ondertitel 'Fearless' en begint met het glamoureuze 'Beyond the Eyelids'. Zwaar galmende drums en triomfantelijke keyboards gooien de weg open voor een ritmische gitaarriff. De meeste nummers zijn heel sterk geconcentreerd rond een riff die meestal wat blijft cirkelen rond één toon. In combinatie met de lengte van de nummers ligt de kans op verveling zo tamelijk hoog. In 'Beyond the Eyelids' probeert Riverside de eentonigheid wat op te vangen door een afwisselende opbouw en een echoënde gitaarsolo, maar vanaf de derde track is de variatie binnen de nummers toch ver zoek. '02 Panic Room' wordt voortgestuwd door een machinaal pompende drum waar zoemende elektronica rond zwermt, terwijl een Oosters strijkersmelodietje de show steelt. 'Schizophrenic Prayer' is wat rustiger en blijft een viertal minuten grotendeels rond één toon hangen. 'Parasomnia' vindt wel een goede weg doorheen verschillende teksturen en toonaarden – al doet het er nogal lang over om op gang te komen – en komt nog het dichtst in de buurt bij de vroegere Riverside.
'Fearland' is de ondertitel van het tweede deel, dat in tegenspraak hiermee veel kalmer begint met het akoestisch 'Through the Other Side'. Ook 'Embryonic', één van de sterkste nummers op het album, is een verstilde ballade waar de akoestische gitaar enkel door spaarzame en lang aangehouden keyboardtonen wordt vergezeld tot het openbreekt in een refrein met bijbehorende gitaarsolo. De dertien minuten durende afsluiter 'Ultimate Trip' vult de meeste verwachtingen in die aan een laatste nummer op een progrockplaat worden gesteld: lang uitgesponnen solo's, veel elkaar afwisselende fragmentjes, maar ook vaak heel lang dezelfde riff.
Volgens zanger-bassist Mariusz Duda is 'Rapid Eye Movement' Riversides meest volwassen album tot hiertoe. Als volwassen gelijk staat met gematigd en weinig avontuurlijk, dan is de jongere variant van Riverside daar toch boven te verkiezen. Het album klinkt weinig overtuigend en in elk geval minder geïnspireerd dan de vroegere platen.
Meer over Riverside
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
