Dit is reeds de derde cd van Richard Bona. We kennen deze bassist en multi-instrumentalist reeds langer. Zo speelde hij bij Mike Stern, Pat Metheny, Joe Zawinul, Herbie Hancock en vele andere grote namen uit de jazz-scene. Nu echter kan hij zich volledig ontplooien met zijn eigen muziek als frontman van een fantastische groep.
Munia, wat in de moedertaal van Bona 'verhaal' betekent, is een verzameling muzikale verhalen. Bona komt dan ook naar voor als een moderne troubadour die verhalen zingt in zijn volkstaal. Dit is een element dat hij heeft meegenomen uit zijn eigen cultuur. Hij is namelijk afkomstig uit Kameroen, waar verhalen gezongen worden. De meeste nummers zijn dus in zijn moedertaal, behalve 'Bona Petit' dat in het Frans is.
Op de cd zijn duidelijk verschillende invloeden te horen. Eerst en vooral natuurlijk de West-Afrikaanse invloed, zoals reeds eerder aangehaald. Dit is niet alleen te horen aan de taal, maar ook het instrumentarium in sommige nummers is traditioneler. In het nummer 'Kalabancoro' bijvoorbeeld is een kora en een fluit te horen. De fluitspeler neemt zelfs een solo voor zijn rekening. En in veel nummers wordt natuurlijk percussie gebruikt. Richard Bona is ook enorm beïnvloed door de mensen met wie hij in zijn muzikale carrière heeft samengespeeld.
Het nummer 'Sona Mama' zou bijvoorbeeld evengoed op een opname van Joe Zawinul kunnen staan. De effecten die in dit nummer gebruikt worden, zoals de vervormde stem, zijn immers typisch voor Zawinuls klank. De groove van 'Bona Petit' zou dan weer eerder een invloed kunnen zijn van Pat Metheny.
De nummers zijn zeer afwisselend zodat de luisteraar voordurend geboeid blijft. Het eerste nummer is enkel vocaal. Het lijkt of het gezongen is door een koor, maar in feite is het enkel Richard Bona die alle stemmen heeft ingezongen. Hierdoor krijgt het nummer iets magisch. Met 'Painting a Wish' is er ook gezorgd voor een jazznummer. Met dit nummer wil Richard Bona een ode brengen aan Miles Davis. De gastmuzikanten die hierop meespelen zijn zeker niet van de minsten. Zo hebben we op sopraansax Kenny Garrett, op piano George Colligan en aan de drums Vinnie Colauita.Er is natuurlijk ook gezorgd voor een stevige portie dansmuziek. 'Balemba Na Bwemba' is hier een goed voorbeeld van. Het nummer kan omschreven worden als een tropisch rocknummer. Ook 'Engingilaye' geeft een goed dansgevoel. De twee ballades 'Dina Lam' en 'Muto Bey Bey' zorgen voor de intieme sfeer en maken de cd compleet.
Richard Bona laat zich op deze cd van zijn beste kant horen. Zowel als componist, zanger en multi-instrumentalist. De mengeling van Afrikaanse en Westerse elementen zorgt telkens weer voor een boeiend muzikaal verhaal.
Meer over Richard Bona
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
