Vrije improvisatie is een kunst apart. Hoewel er geen regels zijn, mogen de muzikanten niet zomaar op hun eilandje gaan zitten. Interactie vormt de kern. Maar ook een goede technische beheersing van het instrument en een zo uitgebreid mogelijk klankenpallet, zijn onontbeerlijk. Vooral wat dat laatste betreft laten pianist/accordeonist Fred Van Hove, bassist Peter Jacquemyn en percussionist Tatsuya Nakatani zich van hun beste kant zien op deze live-opname van hun optreden in april 2007 in het Kunstencentrum in Hasselt.
Drie improvisaties staan op deze mooi uitgegeven cd en ze zijn alledrie genoemd naar de albumtitel. In de eerste improvisatie, 'Hear', strijdt de bas met hoog en laag gekras, glijdende tonen en heftige pizzicato's om de aandacht. Het vingervlug getokkel en de hevige akkoorden van de piano en de veelheid aan piepende, jankende of gewoon tikkende percussiegeluiden moeten daar niet voor onderdoen. Zo glijdt het nummer van scène naar scène, van geanimeerd gesprek op een beschaafd niveau naar stevige woordenwisseling. Een half uur later begint een gedempt klinkende bas alleen aan 'Here'. Schuchtere percussie komt af en toe piepen. Langer is het wachten op de accordeon van Van Hove en ook die komt oorspronkelijk niet verder dan hier en daar bedeesd de bas aanvullen. Als de bas dan toch iets meer naar de achtergrond schuift, krijgt het geluid een erg vervreemdend effect. Langzaamaan wordt het volume opgedreven tot de chaos uiteenvalt en de improvisatie rustig op zijn einde loopt. Zoals het een afsluiter betaamt, wordt in 'Now' alles uit de kast gehaald. Wat lijkt te beginnen als een verhakkeld gesprek tussen piano en percussie ontaardt niet veel later in een maalstroom van geluid, een grote bundel energie.
Melodieën, harmonieën, samenhangende ritmische figuren, of zelfs maar verwijzingen ernaar, het staat allemaal niet op het programma. Deze heren werken met klanken en geluiden en met een fijn resultaat.
Meer over Rhythm Section + Fred Van Hove
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
