Tijdens de zeventiger jaren was de Franse pianist René Urtreger, ondanks de vele avontuurlijke paden die de jazz destijds volop verkende en bewandelde, een vurig aanhanger van bebopgrootheden als Bud Powell. Alsof het een zonde was om in die periode nog steeds bebop te spelen en allicht met een aardige portie humor, doopte hij in 1977 zijn vijfde plaat 'Récidive'.
Op deze opname, nu voor het eerst op cd te beluisteren, speelt Urtreger aan de zij van gitarist Marc Fosset, drummer Jean-Louis Viale en contrabassist Alby Cullaz. Al vanaf het eerste nummer, een explosieve versie van Charlie Parkers 'Chasing the Bird', is duidelijk dat de groep bijzonder energiek voor de dag komt. Pianist en gitarist zijn in een achtervolging verwikkeld, waarin de sublieme timing van beide heren mooi geïllustreerd wordt. Met een agressief geluid worstelen de twee zich succesvol door het thema, een thema dat uitmondt in een fraaie gitaarsolo, volledig in de beboptraditie, met slechts af en toe een korte pauze. René Urtreger neemt feilloos over en nadien bekampen ze elkaar in een woelige en impulsieve strijd die hun virtuositeit overvloedig tentoonspreidt, al lijdt de klank van de gitaar hier wel onder. Drummer Jean-Louis Viale kondigt het slot aan, dat slechts een kleine verwijzing naar het thema is. Cullazs blues 'Bassement Vôtre', begint dan weer als een duet van gitaar en contrabas. Langzaamaan mengt ook de drummer zich in het geheel en na een gesmaakte bassolo evolueert het nummer met Marc Fossets solo naar een diep in de bluestraditie gewortelde ode aan de grote bluesgitaristen van welleer. René Urtreger brengt het viertal weer op de sporen van de jazz en dolt olijk met snelle noten en verrassende lijnen. Met 'My Old Flame' begeeft Urtreger zich op een terrein waar hij moeiteloos op het gemoed van de luisteraar weet te spelen. Ook hier etaleert hij – volledig solo – zijn technisch kunnen, maar wat vooral opvalt, is de mooie klank die hij nu plots wel uit zijn – anders nogal harde – piano weet te halen. Zijn spel doet hier door subtiele variaties, meesterlijke akkoordkleuren en de 'oude' manier van spelen ook zeker denken aan de grote Oscar Peterson. Dat is eveneens het geval in zijn solovertolking van 'Oblivion', een stuk van zijn grote voorbeeld Bud Powell. In René Urtregers compositie 'Récidive', een fijne blues, klinkt medium swing van een hoog niveau. Vooral gitarist Marc Fosset weet hier uitermate te boeien door een subtiele afwisseling van swingende met recht uitgevoerde achtsten. In 'Jacotte', eveneens van Urtregers hand, duikt zelfs een zeldzaam gitaareffect op.
In de meeste composities nemen piano en gitaar een prominente rol in, maar in 'Big Bomber' bewaarde Urtreger een uitdrukkelijke plaats voor een feature van drummer Jean-Louis Viale. Tijdens de andere solo's klinken alweer veel snelle noten en heerst er een hoog energiegehalte. Een rustpunt is de standard 'Body and Soul', een stuk dat zowel qua tempo, sfeer en melodie voor een mooie afwisseling zorgt. De melodie wordt eigenlijk niet gespeeld, alweer een knipoog naar de rijke jazzgeschiedenis, waarin dit nummer met Coleman Hawkins historische vertolking toch wel een speciale plaats heeft verworven. Er zijn mooie soli van gitaar, piano en bas, met een heel alerte Jean-Louis Viale, die de solisten op subtiele wijze van boeiende repliek bedient. Om de vele muzikale facetten die deze plaat belicht alleen maar uit te breiden, is er ook de rustige bossa 'Porte' van Fosset. Hoewel de drummer hier even ontspoort met een rockachtig intermezzo dat enige pointe mist, blijft het een ontroerende vertolking, waarin vooral de gitaarsolo vermelding verdient, met Marc Fosset die zijn gitaarlijnen hier knap meezingt.
Als kers op de taart en als ode aan de inmiddels overleden Alby Cullaz staan er nog twee onuitgegeven live duetten van René Urtreger en bassist Alby Cullaz op de cd 'Récidive'. Vooral tijdens de standard 'I Should Care' zijn de twee muzikanten als een wonderlijke eenheid te horen.
Dit jaar werd Urtreger terecht bedacht met een hele reeks heruitgaven van eerder werk. Carlyne Music bracht maarliefst vier eerdere opnames van de pianist uit op cd. Deze cd doet dan ook het beste vermoeden voor de andere historische opnames, 'Jazzman', 'En Direct d'Antibes' en 'Masters'.
Meer over René Urtreger
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
