Accordeonspeler en Madagassiër Régis Gizavo is geen grote beeldenstormer: noch inhoudelijk, noch muzikaal. Inhoudelijk bij hem geen grotere theorieën over onrechtvaardigheid of wereldordes, wel aandacht voor de concrete mens met al zijn grote en kleine zorgen en pleziertjes. Muzikaal geen blues of klaagzangen, wel hoop en vertrouwen door een uiterst dansbare en vaak energieke ritmiek. Soepel draaiend zonder messcherp te worden krijgt de muziek zo een aanstekelijke en zonnige Afrikaans aandoende drive. Geschraagd door een precieze articulatie en waarbij de vlotte afwisseling tussen zacht en luid gespeelde akkoorden en noten een deel van het ritme wordt. Alleen in 'Tampolo' permitteert Gizavo zich even door te duwen. De razend snelle herhalingen van motiefjes, akkoorden en losse noten geeft de luisteraar nergens tijd om op adem te komen. Die is veroordeeld tot het weerloos ondergaan van Gizavo's accordeon-trance. Wanneer in het bedachtzame 'Kemba' éénmalig wat gas terug genomen wordt steekt er iets van de weemoed van Europese folk de kop op. Echter niet meer dan dat, want onder de langer aangehouden akkoorden zorgt de doorbollende baslijn – ook op accordeon – voor de stuwing. En het is dit accordeon dat het algemene geluid van deze CD bepaalt: romig vol en klassiek afgerond – zonder klankexperimenten – met steunende of roterende baslijnen. De overdubs zijn uiterst functioneel en vormen nooit een grootse geluidsmuur. Idem voor het stemgeluid van Gizavo, waarbij souplesse en kracht belangrijker zijn dan louter volume. Wanneer de refreinen meerstemmig gezongen worden, gaat het geheel wat gladder, maar nooit flets klinken. Ook wanneer in 'Ambelao Zaza' het accordeon even wordt ingeruild voor energiek gitaargetokkel houdt de muziek haar spankracht. Het is fascinerend om te horen hoe de begeleiding hier naadloos de vorm van de melodie volgt, inclusief de occasionele stops. Diezelfde precisie wordt aan de dag gelegd door percussionist David Mirandon, bassist François Soria en – eenmalige – gitarist Razafindrakoto en I Muvrini zanger Jean François Bernardini. Hun bijdrages zijn niet essentieel, maar ze slagen er schitterend in aanwezig te zijn zonder in de weg te lopen. Zo leveren ze een mooie plus aan de CD en laten ze alle ruimte voor Régis Gizavo. Terecht!
Meer over Régis Gizavo
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
