'Realgar' is de eerste release van het Belgische reFLEXible die niet in eigen beheer uitkomt. De plaat verschijnt op het Italiaanse label Amirani dat zo meteen kan uitpakken met een van de meest delicate improvisatie-ensembles van België. Trompettist Joachim Devillé, saxofonist Thomas Olbrechts en Stefan Prins met live elektronica borstelen op dit album namelijk een auditief canvas vol dat schittert in auditieve kleuren. De powerplay die zo graag uitgespeeld word bij freejazz of andere improvisatieprojecten moet het hier afleggen tegen subtiele nuances.
Doorgaans erg doorslaggevende parameters als melodie en harmonie worden op en laag pitje gezet ten voordele van timbre en ritme, waarbij het tweede uit het eerste lijkt te ontstaan. Door de uitwerking van de klankkleur worden toonhoogtes (die op dit album eerder zeldzaam zijn) niet gemist. De algemene sound wordt zo zeker abstracter, maar lijkt desalniettemin een verhaal te suggereren, al is het hier wel aan de luisteraar om dat te ontwikkelen.
Grote contrasten vlak na elkaar worden door het trio vermeden. De ene situatie glijdt over in de andere omdat één van de drie muzikanten een andere wending neemt. Zo verschuift de sfeer en wordt de luisteraar meegenomen op een trip die dankzij de overwegend zachte volumes en de trage ontwikkeling dwingt tot luisteren. Het klankgevoelige, esthetische en afgewerkte van de muziek wordt hierdoor extra in de verf gezet. De muziek kan evolueren van statisch naar nerveus, maar belandt nergens in het opzichtige vaarwater van snelle tempi of monstervolumes.
Daarnaast slagen de drie muzikanten er in hun individuele geluiden goed te mengen, waardoor de grens tussen de blazers en elektronica vervaagt zonder dat de unieke eigenschappen ervan opgegeven worden. Vooral trompettist Joachim Devillé is een lust voor het oor. Niet dat hij qua mogelijkheden iemand als Axel Dörner naar de kroon zou steken, maar de beheersing die hij aan zijn sobere benadering koppelt, laat hem heel natuurlijk klinken. De zappende manier waarop hij met blaasgeluiden – plots afgebroken en elke keer met een andere kleur – 'Vacuum' inzet is uitdagend en oorstrelend tegelijk. In 'Exposed' klinkt hij al even fascinerend in verglijdende tonen die door het gebruik van een demper bijgekleurd worden.
De elektronica van Stefan Prins bespeelt het breedste spectrum: van kleine schilfertjes naar zacht knetteren (waarbij de kleur het ritme genereert), ruisen, een klank als van een menselijke stem of een op hol slagende volière. Opmerkelijk is echter hoe hij in al deze rijkdom zijn collega's niet verdringt, maar er in slaagt zich in het totaalgeluid te integreren. In het begin van de titeltrack verlaat hij even het zuiver abstracte pad en zorgt hij voor zwevende harmonieën die echter zo onstabiel klinken dat eventuele "klassieke" tendensen in de kiem gesmoord worden.
Van de drie muzikanten komt Thomas Olbrechts nog het dichtst in de buurt van wat een "normale" klankbenadering genoemd zou kunnen worden. Hij flirt het meest met toonhoogtes, maar staat niet toe dat ze zich ontwikkelen tot melodieën, waardoor ook hij meebouwt aan de delicate, soms haast magische klankwereld van reFLEXible waar het zo goed vertoeven is voor de (klank)gevoelige luisteraar.
Meer over reFLEXible
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
