Reflections is een vrij jonge, Amerikaanse technische metalband die door een grote hoop mensen gemakshalve onder 'djent' zal worden gecatalogeerd, al gaat die vlieger niet direct op. Ja, er zitten veel lastige tempo's in de muziek en er is zeker een zweem van polyritmiek te bespeuren, maar deze jongens zouden evengoed een übertechnische deathcoreband kunnen zijn. In elk geval, 'Exi(s)t' is een album dat de techneuten vast en zeker zal aanspreken, maar wie op zoek is naar memorabele songs een stuk minder, helaas.
Deze jonge honden kunnen spelen, dat staat als een paal boven water. De ogenschijnlijk eenvoudige ritmeriffs zijn gekoppeld aan een bijna wiskundig gevoel voor precisie en het is soms nodig om te tellen, want de logica is op het eerste gehoor vaak zoek. Dat maakt natuurlijk deze muziek niet makkelijk verteerbaar of easy listening. Een nobel streven om iets afwijkend en lastiger te brengen, maar het is lang niet zo eenvoudig om dan tegelijkertijd pakkende songs in elkaar te boksen. Het is op dat laatste vlak dat Reflections geregeld te kort schiet.
De songs zijn veelal opgebouwd rond hetzelfde stramien: een logge en drukke ritmeriff ramt de vullingen uit de kiezen, vaak door aparte tijdsignaturen, en meer dan eens krijgen die het gezelschap van een plots opduiken, hoog melodietje. Die laatste zijn trouwens vaak storend. Hogere melodielijntjes mogen gerust wanneer de rest van de muziek zo topzwaar is, maar ze worden erg kort gespeeld en doen weinig ter zake. Ze klinken vaak eerder als halfbakken Nintendogeluidjes en op de duur wordt de formule gewoon verdraaid storend. Dat komt vooral door het te grote contrast en de inconsistentie van het geheel. Het beste zijn de grofkorrelige vocalen, die brengen nog enigszins structuur in het geheel, maar omdat de muziek zo chaotisch aanvoelt, blijft het geheel als los zand door de vingers glippen.
Reflections heeft last van het 'jonge bands'-syndroom: technisch verdraaid indrukwekkend en wiskundig uitgekiend gespeeld,maar evenzeer gespeend van eender welke vorm van pakkendheid of memorabele momenten. Wie deze formules uitvogelt, is vast de koning te rijk, maar wie graag muziek heeft die beluisterbaar is en blijft, zoekt het best ergens anders.
