Ran Slavin is een Israëlische crossmediale kunstenaar die vanuit Tel Aviv opereert en zich al meer dan twintig jaar bezig houdt met experimentele cinema, video- en geluidsinstallaties en digitale en akoestische muziek. Op visueel vlak vertoont de man al jaren een voorliefde voor 'de stad' in al zijn complexiteit. De stad in beweging, stedelijke structuren en texturen, panorama's en de gefragmenteerde stedelijke cultuur zijn dan ook regelmatig terugkerende thema's in zijn oeuvre. In zijn audio-werk concentreerde Slavin zich in het verleden niet zelden op de tegenstellingen 'concreet vs. abstract' en 'verleden vs. heden'. Ook op 'The Wayward Regional Transmissions', zijn vierde release op het Portugese Cronica-label, speelt de kunstenaar met deze scheidingslijnen door concrete, folkloristische muziek uit het Midden-Oosten in te pakken in een experimenteel glitch-jasje. Bovendien verraadt het cd-hoesje, met tal van luchtfoto's van al dan niet stedelijke gebieden in Israël, dat ook dit werk een 'urban' laagje meekreeg.
De basis van het gros van de tracks zijn de originele opnames die Slavin maakte van de muzikanten Ahuva Ozeri en Moshe Eliahu. De eerste bespeelde daarbij de 'bulbul tarang', een van drie staalsnaren voorzien Indiaas instrument, en de tweede de Ud. Deze opnames werden vervolgens bewerkt met effecten, digitale clicks, ruis en hier en daar vage omgevingsgeluiden.
Van bij de eerste tonen van 'Village' wordt het duidelijk dat Slavin de muziek van zijn medemuzikanten niet heeft willen verminken tot iets onherkenbaars, maar eerder heeft getracht die te vangen in het web van zijn digitaal sonisch universum. Zo zijn de melodieën vaak verrassend helder en intact, dan wel voortdurend verweven met allerlei geluidsartefacten, alsof men luistert naar een zwaar gestoorde radiozender. In 'Wayward Initial' klinkt het alsof de tonen van de bulbul tarang door een hels galmende gitaarversterker werden gestuurd, terwijl op de voorgrond een zwaar ademende oerbeat zich moeizaam voortsleept. Nu en dan worden de melodieën letterlijk weggedrukt door het machinale gedreun, maar net op het moment dat het geheel ontmenselijkt lijkt, weten de emotionele slierten zich opnieuw een weg te banen door al het geweld. 'Jericho 6AM' gaat van start als een oude plaat met Ud-muziek die voortdurend licht krakend blijft hangen. Gedurende de tien minuten die daarop volgen voltrekt zich een zenuwachtig spel met ribbenkastbrekende bastonen, haast ultrasoon geknisper en een Ud die nu eens zuiver, dan weer zwaar bewerkt met toonveranderende effecten de kop opsteekt. Ook 'Shelters and Peace' baadt in hetzelfde verwrongen sfeertje, al zit er hier in de achtergrond een pulserende beat verstopt die lijkt weggeslopen uit een experimentele plaat van technomeester Plastikman. Na negen minuten 'DAT Beats', waarin horten en stoten stem, percussie en omgevingsgeluiden elkaar bruusk afwisselen (als was iemand een digitale radio vruchteloos aan het afstemmen op een onbestaand radiostation), duikt in 'The Silence' opnieuw Ozeri's sfeervolle snaarinstrument op. Een repetitieve hihat en loodzware subbas geven het zwalpende ritme aan temidden van een zee van ruis en bleeps. 'Kiosk In Faradis' gebruikt een herkenbare, doch zwaar vervormde radiosong en beukt die van links naar rechts met een overstuurde drumbeat. Afsluiter 'Hagalil' grijpt tot slot terug naar de begintrack door galmende snaarklanken breed uit smeren in het stereobeeld en ze voortdurend te doorkruisen met korrelige breedbandgeluiden.
In tegenstelling tot de sprekende titels, die duidelijk verwijzen naar de hedendaagse leefwereld van de gemiddelde man op de straat in Israël, is de inhoud van de tracks zo conceptueel dat ze onderling verwisselbaar zijn. Niettemin slaagt Ran Slavin er op deze Cronica-release in om een lome en tegelijk hectische sfeer neer te zetten die met een beetje verbeelding verwijst naar zijn land van herkomst. De titel 'The Wayward Regional Transmissions' laat zich dan ook niet voor niets vrij vertalen als 'de eigenzinnige regionale uitzendingen'. Dit is een knappe conceptplaat, maar niet geschikt voor ongeoefende luisteraars.
