Het bizarre combo Ram-Zet is ooit begonnen als een project met een wel heel eigenzinnige kijk op het fenomeen 'gothic metal'. De heer Zet, architect van het geheel, was immers niet voor één gat te vangen en speelde lustig met jazzy interludia, bizarre breaks, bevreemdende klanktapijten en soms behoorlijk tegendraadse melodieën. Dat maakte de eerste albums ook vrij eclectisch van inslag en voor velen nogal moeilijk te verteren. Maar deze keer schiet Ram-Zet wel met scherp: de geschiftheidsfactor is niet per se teruggedraaid, maar wel beter uitgewerkt, waardoor 'Neutralized' een aantal behoorlijk catchy deuntjes bevat die toch nog behoorlijk eigenzinnig blijven.
De beste zet die de band ooit deed, was zangeres Sfinx stelselmatig een grotere rol geven. Dat heeft voor gevolg dat op dit album zij het merendeel van de zang op haar conto mag schrijven, terwijl mainman Zet sporadisch zijn ijle screams bovenhaalt. Sfinx heeft een heerlijk zwartfluwelen timbre, eentje dat verleidelijk in iemand zijn oor kan fluisteren om vervolgens een kanjer van een mes in de rug te steken. Sexy maar gevaarlijk, dus. Muzikaal gaat Ram-Zet nog steeds quasi alle denkbare richtingen uit, maar dat gebeurt op een heel organische en logische manier, waardoor ook sommige bizarre soundscapes of geflipte, duidelijk op jazz geënte passages netjes in het geheel passen. Dat valt goed te horen op nummers als 'I Am Dirt' of 'To Ashes', waar de hele band alles uit de kast haalt. De ingetogen stukken, geregeld compleet met akoestische gitaar, zijn een leuk breekpunt voor de anders zwaardere delen die voorzien zijn van heftige en vervormde gitaren. Dit collectief is niet voor één gat te vangen en dat maakt ze ook lastig catalogeerbaar. Op zich is dat geen probleem, maar een gewaarschuwd luisteraar is er twee waard. Ram-Zet kan erg venijnig en hard uit de hoek komen, maar weet evenzeer op het gemoed in te werken. De spanningsbogen worden netjes verdeeld over het album, wat een bewijs is van hoe doordacht de heer Zet te werk gaat. Pijn afgewisseld met rust, verdriet met woede en rasechte metal met avantgardistische insteekjes die het ene moment geschift en het andere ronduit geniaal klinken.
Door het afwisselende karakter van de muziek loopt Ram-Zet opnieuw de kans om de boot wat te missen, maar dat zou deze keer echt zonde zijn. De nummers bieden namelijk elke keer wat nieuws en ze zijn alles bij elkaar toch nog vlot verteerbaar. Voer voor durvers, dus.
Meer over Ram-Zet
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
