Rage Against The Machine bestaat niet meer, maar haar erfenis mag er zeker zijn. Zo staan de riffs van 'Killing in the Name' en 'Sleep Now in the Fire' in het collectief geheugen gegrift. Hun boodschap en strijd voor sociale rechtvaardigheid is nog altijd actueel. Opdat dat zo zou blijven is er nu deze live-dvd, waarvan het geluid overigens ook op cd te verkrijgen is. Het is een opname van het laatste optreden van Rage Against The Machine dat, zoals de titel laat vermoeden, in The Grand Olympic Auditorium in Los Angeles plaatshad op 13 september 2000. Verder staan er ook nog beelden op van hun actie op de Democratische Conventie en de videoclips van 'How I Could Just Kill a Man' en 'Bombtrack'.
Wat meteen opvalt, is de uitstekende geluidskwaliteit van deze opname en dat is altijd mooi meegenomen. RATM heeft er voor gekozen om een best of te spelen en opent al meteen met 'Bulls on Parade' om de fans in de juiste stemming te brengen. De tremoloarm doet meer dan uitstekend werk, maar kan niet vermijden dat het nummer wat ingehouden overkomt. 'Bombtrack' heeft dan weer iets sloom over zich, maar daarom klinkt de gitaarriff niet minder verslavend. 'Calm Like a Bomb' wordt vol overgave gespeeld, al lijkt het wel heel sterk op de studioversie. Dat kan wel over meer nummers gezegd worden, zonder dat dit hoeft te storen. Het zorgt er wel voor dat 'Bullet in the Head' een van de enige spannende nummers is dankzij een sterke, funky gitaarsolo. Het uitstekende 'Sleep Now in the Fire' krijgt een akoestische intro mee en gaat daarna gehaast verder met een lekker verwarrend stuk in het midden van het nummer.
Het muzikale primeert duidelijk op deze dvd. Hoewel de beeldmontage gebeurd is op het tempo van de gemiddelde videoclip, blijft het beeldmateriaal beperkt tot shots van het publiek en van de groep tijdens een optreden waar het visuele aspect niet uitgewerkt is. Storen doet het echter niet, zodat de muziek de verdiende aandacht krijgt. Die krijgt ze ook van het publiek, dat bijvoorbeeld het te gladde 'Killing in the Name' wel smaakt. Dit mag niet verbazen, want Los Angeles vormt de trouwe thuisbasis van RATM. Stadsgenoot Cypress Hill mag een gastoptreden verzorgen tijdens een cover van zijn 'How I Could Just Kill a Man'. Andere covers zijn 'I'm Housin'' van EPMD en het snelle, maar goede 'Kick Out the Jams' van MC5. Samengevat is dit een accuraat naslagwerk voor de RATM-fan met hun grootste hits in uitstekende conditie. Minpunt is wel dat de nummers vaak glad gespeeld worden en dat er zo wat spanning ontbreekt.
Meer over Rage Against The Machine
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
