Kaapverdische muziek uit Rotterdam? Vreemd hoeft het niet te klinken, want de Nederlandse havenstad wordt in de muziekwereld wel eens omschreven als het tiende Kaapverdische eiland. Als emigranten namen de vier gebroeders Ortet – die de kern van het negenkoppige Rabasa vormen – hun muzikale roots mee naar Nederland waar die verder rijpten tot de cd 'Pertu de Bo', de tweede van de groep. Echte "hardcore" traditionele muziek is het niet te noemen. Daarvoor is het geluid iets te afgerond, misschien zelfs wat glad. Charmant is de twinkelende muziek echter wel. De sfeer van kleine vissersdorpjes met hun dagelijkse routines, kleine en minder kleine zorgen en pleziertjes laat verschillende emotionele gedaantes horen zonder in extremen te vervallen. Het nostalgische van 'Altu Kutelu' of 'Mãe' – met extra zoete kinderstemmetjes – wordt nooit zwaarmoedig zoals de dansambiance van 'Tintol', 'Mazurea Crioula' of 'Festa Funana' nergens uitbundig openbarst.
De charme van Rabasa's muziek ligt in het melodische, waardoor het "liedje" in alle eenvoud steeds centraal blijft staan. Wanneer de zangprestatie in 'Labuta' dan niet zo toonvast is, valt dit natuurlijk extra op, temeer omdat op de vocalen van de andere nummers weinig af te dingen valt. Onder de stemmen ligt een instrumentaal tapijtje dat bestaat uit zachte percussie, af en toe een gaita (diatonisch accordeon), een trompet of in 'Tanabka' enkel búzio's: schelpen waarop geblazen wordt. De hoofdmoot van de begeleiding wordt echter verzorgd door zoete gitaren of gitaarachtigen. Door verschillende soorten aan te wenden, krijgt de muziek de nodige kleuraccenten: de zachte klassieke gitaar, de scherpere steelstring of de kleine, jengelende ukelele. Bovendien is ook de baspartij vaak melodisch, waardoor het zangerige van de muziek nog benadrukt wordt. Door deze verschillende snaarinstrumenten boven elkaar te stapelen ontstaat een gelaagd geluid. Grote ritmische spanningen worden door deze combinaties niet verkregen, maar er zit net genoeg verschil op de verschillende partijen om de muziek ritmisch reliëf te geven.
'Pertu di Bo' is een heel aangename cd, al is de totale duur van bijna 70 minuten iets te lang om een hele luisterrit te blijven boeien.
Meer over Rabasa
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
