In het Brusselse groeit er al enkele jaren een scène van jonge getalenteerde en bijzonder actieve jazzmuzikanten, die een heel melodische en toegankelijke, maar virtuoze jazzvorm de wereld insturen. Verschillende albums van groepen als het Jef Neve Trio, Alexi Tuomarila Quartet en Marco Locurcio Group zijn al bewijsmateriaal voor dit heel Scandinavisch aandoend maar toch specifieke eigen geluid. De oorsprong van deze muzikale avonturen zijn een aantal muzikanten die zich in verschillende combinaties en bezettingen groeperen en waarvan ook het kwartet Quatre een resultaat is. Tenorsaxofonist Nicolas Kummert, gitarist Marco Locurcio, bassist Jacques Pili en drummer Teun Verbruggen zijn met 'Submarine' aan hun tweede cd toe. In een eerdere bezetting, toen met drummer Lieven Venken, namen ze al een eerste cd '4' op, waar toen ook Bert Joris op trompet te horen was. Met 'Submarine' kiest Quatre voor een meer elektrische en funkier inslag, waardoor er ook heel wat rock in deze jazzplaat binnensluipt.
De rockinvloeden zijn al meteen vanaf de eerste noten te horen in openingsnummer 'Song 41', een compositie van Marco Locurcio. Ritmische gitaartokkels met popakkoorden en een up-tempo ritme zetten de achtergrond voor een warme, uitgesponnen saxmelodie. De rustige solo's van gitaar, bass en afsluitend saxofoon die volgen zijn typisch voor het album en het hele werk van Quatre. Lyrische, diepe en warme melodieën, virtuoos in hun eenvoud, gestript van alle overdaad en lyrisch in tonaliteit. Een tweede nummer van de hand van Marco Locurcio, 'Such a Waste', een warme, rustige popbalad van de puurste soort, gaat in rechte lijn verder op dit elan, maar eindigt in een volle wall-of-sound waar Nicolas Kummert ook experimenteert met vleugjes elektronica. Dit nummer is dan ook de perfecte overgang naar 'Not Wise', één van de meest originele nummers van het album en van de hand van Nicolas Kummert. De saxofonist opent zelf in een meerstemmige, repetitieve melodielijn, die als een gesamplede loop doorheen het hele nummer terugkeert. Na een korte onderbreking voor een voorstelling van de dominante, wandelende baslijn die Jacques Pili door het hele nummer trekt, gaat het nummer van start met droge, gebroken drums en een frisse saxmelodie. Korte onderbrekingen van fusion-achtige open gitaarakkoorden en een treuzelende sax brengen het nummer in een tweede gedeelte dat een waar oorsnoepje is. Diepe ondersteunende gitaarakkoorden begeleiden de prachtige saxsolo van Nicolas Kummert naar een chaotisch einde vol elektronica en repetitieve saxmelodieën. De composities van Jacques Pili, 'L'éloge de la Fuite', 'Luce' en ' Back to the Ground' zijn over het algemeen wat meer funk-fusion van aard, met als voorbeeld de superfunky bas- en drumcombinatie in 'Back to the Ground' en de ijle lounge-fusion-akkoorden die het nummer gestalte geven.
Quatre levert met 'Submarine' een plaat af die eens te meer doet verbazen over de kwaliteit en het talent van een opkomende generatie jazzmuzikanten in België. De composities zijn creatief, toegankelijk en stimulerend, terwijl de uitwerking over het algemeen technisch beheerst en afgemeten professioneel is. Héél af en toe lijkt het of de nummers nog niet helemaal af zijn en nog meer naar een geheel toe moeten evolueren, al is dat op andere nummers dan weer net niet het geval en staat alles als een huis. Dit is muziek die door een heel breed publiek van jazz- tot rock- en popliefhebbers kan gesmaakt worden.
Meer over Quatre
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
