Zoals de titel al doet vermoeden, is deze EP het resultaat van een samenwerking tussen Prefuse 73, het alterego van Scott Herren, en The Books. En zoals te verwachten was levert die samenwerking tussen een van de origineelste hiphopproducers van de laatste jaren en de makers van de meest bizarre geluidscollages een heel mooi resultaat op.
De EP begint nog voorzichtig met 'Pagina Uno. Introduccion', een negen seconden durende geluidscollage met tv-applaus, enkele vioolklanken en een heel korte hiphopflits van de hand van Herren. Maar vanaf 'Pagina Dos' krijgen we wel volwaardige songs (die, zoals nu wel duidelijk zal zijn, eenvoudigweg met paginanummers aangeduid zijn). En die songs dragen allemaal duidelijk de signatuur van beide artiesten: 'Pagina Dos' vermengt een trage hiphopbeat en korte snelle stemsamples die zo typerend zijn voor het Prefuse-geluid met zenuwachtig banjogetokkel en Spaanse gitaarklanken die we dan weer eerder met The Books associëren. De Spaanse invloed beperkt zich niet alleen tot de gitaar; ook de stemsamples (die zoals altijd bij Prefuse de ene keer heel kort zijn en de andere keer nauwelijks samples maar eerder volledige dialogen) zijn vaak Spaans getint. De combinatie van Books-geluidscollages en flarden gitaar en banjo met de even typische Prefuse-beats en breaks is de rode draad door de EP, maar door telkens kleine variaties aan te brengen in de sound gaat die combinatie nooit vervelen. Zo klinken de beats in 'Pagina Cinco' achterstevoren afgespeeld en komt een orgeltje voor wat verandering zorgen. In 'Pagina Seis' is de ritmesectie dan weer gebaseerd op getokkel op keukengerei, dat pas na een tijdje door een eenvoudige baslijn en elektronische drum wordt vervolledigd. Doorheen de hele ep worden de songs regelmatig door ongewone breaks en solostemsamples onderbroken, wat voor een aangename variatie zorgt. Ook het gebruik van dissonante gitaarklanken zorgt ervoor dat het rustig voortkabbelende geluid op een originele manier verstoord wordt. Naar het einde van de EP toe gaat het geluid wat killer klinken en doet de elektronica een beetje denken aan het donkere, ijle geluid van het IJslandse Mùm, zonder daarbij de typische Prefuse- of Books-sound uit het oog te verliezen.
Een samenwerking tussen twee heel originele artiesten is vaak moeilijk, omdat het gevaar dreigt dat een van beide het laken te fel naar zich toetrekt. Maar daar is op deze ep niks van te merken: de akoestische geluidscollages van The Books worden perfect versmolten met de warme hiphopritmes en verstorende stemsamples van Prefuse 73. Het resultaat is een rustgevend en tegelijkertijd onrustig pareltje.
Meer over Prefuse 73
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
