Polmo Polpo is de nieuwste toevoeging aan het Constellation label en stichter Sandro Perri is niet aan zijn proefstuk toe. Met 'The Science of Breath', een huwelijk van akoestische elementen en elektronische beats in een verzameling van 12" platen, wist Perri immers al eerder respect af te dwingen: op de plaat staat een verzameling 12" platen. Met slechts 5 nummers lijkt Sandro Perri in de voetsporen van labelgenoot A Silver Mt. Zion te treden, maar Polmo Polpo weet zich te distingeren, ondermeer door het verschillend gebruik van instrumenten. Er wordt gefocust op het repetitieve gebruik van ondermeer de slide gitaar, om op die manier geleidelijk aan een soms oorverdovende muur van muziek te creëren. Opener 'Romeo Heart' bevat slechts een enkele gitaarmelodie, eindeloos herhaald en in die mate bewerkt dat een zekere climax ontstaat. Perri bewijst eens temeer dat slechts weinig instrumenten nodig zijn om een indrukwekkend nummer op te bouwen.
Wat eveneens opvalt in 'Romeo Heart' is dat de percussie nooit echt op de voorgrond treedt. De beats die 'Requiem for a Fox' begeleiden bijvoorbeeld, dreunen gedurende het hele nummer op de achtergrond, zonder ook maar één moment dreigend te worden. Op die manier wordt een dromerige sfeer gecreëerd, een karaktertrek waarmee Polmo Polpo zich volledig terecht mag tooien.
'Farewell' bouwt verder op de extase die door 'Requiem for a Fox' werd gecreëerd. De percussie bouwt, in tegenstelling tot het vorige nummer, een donkere sfeer op die slechts gebroken wordt door een af en toe tropisch aandoende slide gitaar: sfeer en instrument ontmoeten elkaar hier in een perfect landschap. Wie zijn ogen toedoet, kan de muziek bijna letterlijk zien.
In 'Sky Histoire' benadert Polmo Polpo de klassieke structuur van een popnummer: het lijkt wel of er even binnen de conventionele lijnen wordt gespeeld (erg herkenbare structuur en ritme), maar door het nummer nodeloos lang meer dan 13 minuten te laten aanslepen, hoor je als luisteraar diep in het nummer het gezapige ritme niet meer doorbroken worden met het vormeloze lawaai van een synthesizer. Titeltrack 'Like Hearts Swelling' opent met een repetitief, stoffig stukje cello, dat langzaam overgaat en gemixt wordt met een rommelige accordeon. De laatste seconden worden ingevuld met duidelijke melodieën op viool. Duidelijkheid die Polmo Polpo misschien wat mist op 'Like Hearts Swelling'. Niettemin een aanrader, zeker voor wie dringend wat relaxatie nodig heeft.
Meer over Polmo Polpo
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
