Placebo is met 'Sleeping With Ghosts' al aan album nummer vier. 'Without You I'm Nothing' en 'Black Market Music' bevestigden wat er te horen was op 'Placebo'. Toch was het elke keer weer hetzelfde. Vrij stevige gitaarrock - soms wat naar de vuile kant neigend - diende als basis. Daarover kwam dan de nasale, hoge en scherpe stem van Brian Molko.
'Sleeping With Ghosts' tapt uit hetzelfde vaatje. Al mag wel gezegd worden dat er hier wat meer elektronica gebruikt wordt, zowel om de melodie te verzorgen, als om er piep- en bliepwerk in te gooien. Daarboven krijgen nummers als 'English Summer Rain' en 'Special Needs' een psychedelische gitaar. Dit maakt de plaat voldoende afwisselend, wat niet betekent dat je vernieuwende dingen hoort. Zo blijft de typische Placebo-drum, nogal schokkerig en met asymmetrische maten, vaak terugkomen, zoals in 'I'll Be Yours' en 'Second Sight'. Een ander kenmerk is dat Placebo-nummers zenuwachtig overkomen, zoals opener 'Bulletproof Cupid' al laat horen. In dat nummer ontbreekt de zang, maar het geeft te kennen dat er vooral gerockt wordt en krijgt dan ook de nodige dosis distortion. De song teert op akkoorden die mee te neuriën zijn, wat ervoor zorgt dat het al meteen snor zit. Tijdens de solo wordt de klank veel ruwer, maar alles is verpakt in een eenvoudig arrangement. 'English Summer Rain' is rijker, omdat het arrangement afwisselender is. Het is nogal altijd nerveus, maar komt toch rustiger over, waardoor de elektronica beter tot uiting komt en dat geeft iets om naar te luisteren. In 'Something Rotten' wordt de sound emotioneel en trager terwijl Molko een eentonige, Thom Yorke-achtige zang aanheft. Tegen alle verwachtingen in barst het nummer plots los in een kleine geluidsorgie. De bliepende gitaar springt er opvallend uit. De resterende gaatjes van de orgie wordt passend opgevuld door keyboards en een door dub en reggae geïnspireerde bas, ondersteund door zwaarwichtige drums. In 'This Picture' valt de lichte, snerpende bas meer op, samen met de strakke drum. Titelnummer 'Sleeping With Ghosts' heeft enkele hoge synthesizergeluidjes, bevat een fijne gitaarriff en doet het wat rustiger. De overige nummers op 'Sleeping With Ghosts' maakten net iets minder indruk, maar allemaal bevatten ze iets dat het luisteren de moeite waard maakt. Single 'The Bitter End' neigt wat meer naar punkrock, vanwege de vette en opzwepende gitaarakkoorden. In 'Protect Me From What I Want' valt dan weer een mondharmonica te horen.
Toch blijft het de vraag of Placebo nieuwe inspiratie heeft gevonden of alleen producer Jim Abbiss erbij heeft gehaald. De invloed van Jim Abbiss, bekend uit de dance- en elektronicawereld (van o.a. DJ Shadow en Björk), valt namelijk op, omdat er heel wat meer elektronica wordt gebruikt. Waar de ideeën ook vandaan komen, het resultaat mag er zijn. Twaalf rocksongs met de nodige afwisseling en een stevige portie gitaren. Waar blijven de festivals?
Meer over Placebo
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
