Een jazztrio dat sinds jaren in dezelfde bezetting speelt, al twee succesvolle albums uitbracht en het vervolgens met een vervangdrummer moet stellen voor de opnames van zijn eerste liveplaat omdat de vaste drummer enkele dagen onbeschikbaar is, het zou voor de meeste groepen een complete nachtmerrie zijn. Voor Phronesis werd het echter een onverwachte meevaller, want niemand minder dan Mark Guiliana hielp het trio uit de nood.
Phronesis wordt aangevoerd door de Deense contrabassist Jasper Høiby. Samen met pianist Ivo Neame en drummer Anton Eger vormt hij een erg modern klinkend pianotrio dat in 2009 al de aandacht op zich vestigde met het album ‘Green Delay’. Die plaat gaf – zeer terecht overigens - aanleiding tot vergelijkingen met het trio van bassist Avishai Cohen. Net zoals de band van Cohen, blinkt het trio van Høiby namelijk uit door een hoog technisch niveau waarbij ingewikkelde polyritmiek wordt gecombineerd met melodieuze maar soms erg ingewikkelde en gedetailleerde composities. Door de overduidelijke gelijkenissen tussen beide bands is het dan ook niet verwonderlijk dat Høiby bij het Avishai Cohen Trio ging aankloppen in zijn zoektocht naar een interim-drummer.
Hoewel Mark Guiliana niet echt grote bekendheid geniet, zullen sommigen hem ongetwijfeld kennen van zijn immer spectaculaire drumpartijen in het gezelschap van de Israëlische sterbassist Avishai Cohen. Maar ook in andere projecten, zoals Jason Lindner’s Now vs Now en zijn eigen band Heernt, zorgt dit drumfenomeen meermaals voor waanzinnige taferelen, waarvan men op YouTube overigens genoeg voorbeelden vindt. De Amerikaan heeft schijnbaar geen enkel probleem om zich aan te passen binnen Phronesis. Hij stuwt zijn typische ritmische roffels en tikjes dwars door de andere twee partijen heen en dat met een verfijning en precisie die slechts enkelen gegeven is. Alle hoeken van zijn drumstel komen aan bod en de meest onverwachte beslissingen, zoals een stevige unisono partij tien seconden lang begeleiden met slechts een gesloten hi-hat, klinken door zijn uitvoering als vanzelfsprekend.
Gelukkig hebben ook de twee andere bandleden wat in de pap te brokken. Pianist Ivo Neame voelt zich duidelijk als een vis in het water binnen de composities van Høiby. Het soms aartsmoeilijke metrum, dat ook tijdens solomomenten wordt gerespecteerd, lijkt hem helemaal geen moeite te kosten. Dat is ook wel de verdienste van Høiby, die tijdens rustige momenten het ritmisch kader accentueert door zijn snaren opvallend te laten kletsen op de hals. In ‘Abraham’s New Gift’ lijkt dit alles tot een hoogtepunt te komen. Een snel lopend contrabasrifje dat door Neame met de linkerhand wordt verdubbeld samen met exact geplaatste pianoakkoorden, zijn de perfecte basis voor een spektakelrijk rondje soleren, in stijl afgerond door de onvermijdelijke Guiliana.
Het wegvallen van drummer Anton Eger is voor Phronesis aanvankelijk misschien niet ideaal geweest, maar dat zal de luisteraars van ‘Alive’ worst wezen. Met Mark Guiliana als “supersub” zorgt het trio namelijk voor een live-album waar af en toe de gensters van afspringen. Het is alleen jammer dat er wat te veel op het spektakel wordt gerekend waardoor de composities inhoudelijk niet altijd uit de verf komen. Maar dat is slechts een kleine smet op het blazoen van Phronesis, want met deze plaat zitten ze nog ver boven de grijze middenmoot.
Meer over Phronesis
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
