Toen operadirecteur Gerard Mortier in 1981 Philippe Boesmans benoemde tot huiscomponist van de Brusselse Muntschouwburg, had die nog maar weinig ervaring op operagebied. Inmiddels kende Boesmans internationaal succes met 'Reigen' (1993) en 'Wintermärchen' (1999) en is hij toe aan zijn vierde opera, 'Julie', die zijn première kende in de Munt in maart 2005. Voor 'Julie' baseerde Boesmans zich op het toneelstuk 'Freuke Julie' van de Noor August Strindberg. Recent verscheen van deze wereldcreatie een verzorgde uitgave op het label Cypres.
In de zeventig minuten durende versie van Boesmans en zijn librettist – regisseur Luc Bondy – blijven uiteindelijk drie personages over in het verhaal: Julie, de dochter van een graaf, de huisbediende Jean en tenslotte de keukenmeid Kirstin, met wie Jean verloofd is. Binnen deze driehoeksverhouding is het weinig verrassend dat Jean Kirstin zal laten zitten voor Julie. Die komt hem ten dans vragen, Kirstin verzekerend dat ze haar verloofde niet wil afnemen. Jean raakt begeesterd door de macht en de mogelijkheid hogerop te klimmen. Nadat ze de liefde hebben bedreven drijft Jean Julie, die ziet dat er geen uitweg meer is, tot zelfmoord.
De partituur die Boesmans voor dit drama heeft geschapen is erg vriendelijk voor de zangers. Naast de lyrische vocale partijen, waar Boesmans ook af en toe ruimte laat voor momenten van Sprechgesang of zelfs gesproken dialoog, biedt het orkest vooral een zee aan kleuren. Die gaan zowel in de richting van wringende dissonanten als van momenten van rustgevende tonaliteit. Verschillende motieven duiken meermaals op, zoals bij voorbeeld de hartenklop waarmee de opera begint en eindigt, en zijn op meesterlijke wijze met elkaar verweven. Kaushi Ono, muziekdirecteur van de Munt, leidt het Kamerorkest van de Munt in een subtiele uitvoering die kan uitbarsten waar moet, zoals bijvoorbeeld in de storm die in het midden van de opera plaatsheeft. De drie solisten zijn van bijzonder hoog niveau: de wondermooie, ronde bariton van Garry Magee past perfect bij het ietwat slijmerige karakter van Jean, mezzo Malena Ernamn heeft de nodige melancholie in haar stem voor Julies droeve slot, terwijl de coloraturen van sopraan Kirstin Avemo diepe indruk nalaten.
Net als zijn vorige opera's heeft ook Boesmans' 'Julie' snel furore gemaakt op internationale podia. Met een klasse-opname als deze is het overduidelijk waarom.
Meer over Philippe Boesmans
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
