Phil Abraham is een van de meest gerespecteerde jazztrombonisten in het wereldje en is bovendien een excellent vocalist. Deze kwaliteiten komen in 'Surprises' beiden tot hun recht, al zou wat meer zin voor avontuur geen kwaad gekund hebben. De nieuwste plaat van Phil Abraham is een leuke, klassieke jazzplaat zonder overbodige franjes.
Het openingsnummer, dat van Phil Abraham's hand is, 'La Fin des Géraniums', is tekenend voor de rest van de plaat: het thema wordt gepresenteerd ,waarna de verschillende instrumenten een geïnspireerde maar voorzichtige solo laten horen. Opvallend is dat Phil het thema hier zingt in plaats van dat hij op zijn trombone speelt. Na het thema komen achtereenvolgens de gitaar, de trombone en de bas aan bod in stuk voor stuk ingetogen solo's. De klank van zowel de gitaar als de trombone is uiterst zacht, wat er in combinatie met de bedaarde, erg melodieuze solo's voor zorgt dat vele nummers iets sterk verhalends en melancholisch krijgen. De ritmes zijn zeer eenvoudig en duidelijk en deze cd staat dan ook vol klassieke jazz die al snel vertrouwd in de oren klinkt. Ze wordt uitgevoerd door goeie muzikanten en zit vol mooie solo's, maar het blijft allemaal nogal braaf tussen de lijntjes. Wat er mede voor zorgt dat de muziek vaak een beetje futloos klinkt, is dat er in de 12 nummers die deze plaat rijk is maar drie zijn waar wat percussie in voor komt. In sommige nummers, zoals 'Chanson', hadden wat percussie of drums geen kwaad gekund. Er staat geen enkel zwak nummer op deze cd ,maar ook geen enkel nummer dat er bovenuit steekt en met wat drums erbij was dat misschien wel gelukt. 'C'était Rome' bijvoorbeeld, eveneens van Phil Abraham, zou een sterk swingend nummer kunnen zijn. Het heeft een snel thema dat heel herkenbaar is en de walking bass van Sebastiaan Cooijmans geeft er onmiddellijk de nodige swing aan. Door voor een drumloze uitvoering te kiezen creëert hij wel een eigen geluid maar het gemis van de drums zorgt ervoor dat het geluid toch wat verarmd wordt. Dit is een plaat die eenvoudig is om te beluisteren maar die een te arme klank heeft om echt te raken.
Meer over Phil Abraham
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
