Hoe zou het klinken als iemand de directe altijd-rechtdoor-energie van punkrock zou mengen met de grillige songstructuren en vreemde maatwisselingen van death metal of postrock? Zoiets moet dit viertal uit Kent gedacht hebben toen ze in 2008 de band Pharaohs oprichtten. Het resultaat is bij momenten méér, maar jammer genoeg even vaak minder dan de som van de ingrediënten.
Het slechte nieuws eerst: nummers als 'Decorex' en 'Moquito In A Bottle' combineren dan wel passages knap geconstrueerd instrumentaal gepingel met vrij aanstekelijke refreintjes, maar beide delen staan los van elkaar, en de stroeve overgangen verhinderen de luisteraar om echt in de nummers op te gaan.
In nummers waar de combinatie wél werkt is het echter meteen heel hard prijs. In 'Squashed Against My Wall' wijzen de harmonieuze samenzangen moeiteloos de weg doorheen een wild woud van vreemde maatsoorten en abrupte afbrekingen. Het refrein hoeft qua meezingbaarheid niet onder te doen voor de anthems van groepen als Bouncing Souls of Living Daylights, terwijl de strofes net zo complex zijn als de instrumentale constructies van 65daysofstatic.
In de intro van 'If Columbus Had A Sat Nav, America Would'nt Exist' komt dan weer een zachtere kant van de band aan bod: langgerekte zang en een grommende bas openen de weg voor een combinatie van staccato gitaarwerk en Afrikaanse drums die heel erg aan The Police doen denken. Een aangename rustpauze, al hoeft het stevigere rockwerk verderop in het nummer zeker niet langer op zich te laten wachten.
Het is nog niet geheel duidelijk of Pharaohs een minder kwade At The Drive-In worden, of een eigenwijze poppunkband met meer ideeën dan goed voor hen is, maar in afwachting van een volledig album waarop ze hun sound (hopelijk) nog wat verder verfijnd hebben, krijgen ze het voordeel van de twijfel.
Meer over Pharaohs
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
