Paul Hindemith (1895-1963) wordt vaak aanzien als een van de meest opmerkelijke Duitse componisten van zijn tijd. Zijn oeuvre bevat zowel typisch laatromantische werken als meer expressionistische muziek, waar er geen ruimte is voor emotionaliteit. De opera Cardillac, gecreëerd in 1926, was door zijn doorgedreven modernisme niet onmiddellijk succesvol. Daarom zag Hindemith zich genoodzaakt een tweede versie te schrijven, waarin hij de scherpe kantjes er wat afvijlde. Deze opname, uit 1968, kiest echter resoluut voor het origineel.
Het verhaal van Cardillac speelt in het Parijs van de zeventiende eeuw. De goudsmid Cardillac is zo gehecht aan zijn maaksels dat hij ze direct na verkoop terug wil hebben en daarom al zijn klanten vermoordt. Uiteindelijk komt ook de minnaar van zijn dochter, een officier, bij Cardillac een ketting kopen. Wanneer de officier wordt neergestoken duidt die eerst een goudhandelaar aan, waarna Cardillac bekent dat hij de dader is en door het volk wordt neergeslagen.
Van bij de eerste noten van de cd vallen de zwaktes van deze opera op. Hindemith lijkt er vooral om bekommerd om zoveel mogelijk noten en zo complex mogelijke zanglijnen te schrijven. Zelden of nooit vloeien de vocale partijen logisch voort uit de brutale orkestratie. Slechts af en toe zijn er momenten waar lyriek de bovenhand haalt, maar die verdwijnen al gauw wanneer Hindemith zijn drukke en hamerende ritmiek introduceert. De uitvoering an sich doet dan weer bijzonder veel eer aan deze niet bijster sterke opera. Aan het hoofd van het orkest van de Keulse radio haalt dirigent Joseph Keilberth zoveel mogelijk interessante kleuren uit de partituur, al kan ook hij niet voorkomen dat het complexe contrapunt ten onder gaat in de stroom van geluid. De schare zangers waarover hij beschikt zet, met uitzondering van de weinig verfijnde tenor Donald Grobe, indrukwekkende prestaties neer. Vooral bariton Dietrich Fischer-Dieskau, die Cardillac voor zijn rekening neemt, verdient alle lof voor zijn perfecte tekstverstaanbaarheid, die nooit ten koste gaat van zijn warme, expressieve stem met schier eindeloos legato.
Het sterkste punt van deze cd is zonder twijfel de indrukwekkende uitvoering. Een vaste plaats in de Duitse operageschiedenis lijkt voor Cardillac echter weinig waarschijnlijk...
