De heren van het Britse Paradise Lost hebben doorheen de jaren hun stijl behoorlijk veranderd. Ooit begonnen als rauwe deathmetalband, werden zij daarna voorlopers van de gothic metal, haalden ze new wave binnen, werden bijna helemaal datzelfde new wave, gingen dan terug harde gitaren gebruiken en zijn nu bij de culminatie van dat alles aanbeland. 'Faith Divides Us, Death Unites Us' is een absoluut meesterwerk dat klinkt alsof de oude Paradise Lost eindelijk vrede heeft met het verleden, maar tegelijkertijd niet vergeten is om speltechniek en songschrijverschap te handhaven.
'As Horizons End' mag in grandeur aftrappen met een monsterriff waarboven een melancholische melodie in het ijle zweeft. Dit is een trekje dat de band in al die jaren geperfectioneerd heeft en hier is dit kippenvelmoment nummer 1. Frontman Nick Holmes zingt trouwens een pak rauwer dan vroeger en op bepaalde momenten hoort een mens zelfs hoe zijn oergrunt opnieuw een weg naar de oppervlakte zoekt. De mistroostigheid die dit eerste nummer oproept is van een ongekende schoonheid. Ook het daaropvolgende 'I Remain' is een bijzonder sterke song, met heerlijk stuwende drums en een Holmes in grote doen. Het titelnummer is een moloch van een nummer, compleet met alle gradaties van grauwheid en droefenis die in de wereld maar te vinden zijn, verpakt in een song met alweer die zachtjes huilende melodieën boven een bed van behoorlijk potige ritmepartijen. 'First Light' is vrij hard, in die zin dat Paradise Lost nog eens stevig van leer trekt. Het mooie is dat de heren zeer goed beseffen waar hun sterke punten liggen en ze gebruiken die zo wonderlijk efficiënt op dit album. De ritmepartijen zijn zwaar en relatief traag, soms met bijna dissonante akkoorden, terwijl de melodieën zich bewegen als de schim van een eenzame weduwe door een bos tijdens een miezerige regenbui. Het dient echter wel gezegd te worden dat dit majestueuzer gebeurt dan een mens zou verwachten, want zelfbeklag is hier niet aan de orde.
Net zoals Moonspell met 'Night Eternal' terugkeerde naar de roots en daarmee een bijna ultieme plaat afleverde, zo weet ook Paradise Lost met 'Faith Divides Us, Death Unites Us' een absoluut meesterwerk te scheppen dat verdraaid moeilijk te overklassen valt. Een goed verstaander heeft dus maar een half woord nodig.
Meer over Paradise Lost
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
