Eigenlijk komt Paper Fox enkele jaren te laat. Met haar sympathieke en huppelende electropop had Rein De Paepe enkele jaren geleden, toen een label als Morr het mooie weer maakte, sneller en gemakkelijker gescoord. Dat haar elektro-akoestische muziek nu nog overeind blijft, heeft veel te maken met haar songs: mooie, melodische en soms bijna naïeve nummers die muzikaal sterk genoeg zijn om overeind te blijven zonder de kleurtjes van de arrangementen.
Die arrangementen vult De Paepe grotendeels zelf in, met gitaar, piano, synthesizer, drumcomputers, clicks & cuts en stuiterende elektronica. Met een helpende hand van Nico Jacobs, Joris Caluwaerts, Tom Viaene (viool) en John Birdsong (trompet) knutselt ze mooie tracks in elkaar die artisanaal en ambachtelijk klinken zonder onbeholpen te worden.
De muziek klinkt rijk, maar niet overdadig. Extra leuk daarbij is dat de aankleding van de strofes binnen een nummer kan verschillen en dat er zelfs ruimte is om het arrangement in één enkele strofe te laten evolueren. De Paepe kiest dus niet voor de gemakkelijke, schattige oplossing.
‘There was a Time’ biedt met vijf nummers een aantrekkelijke staalkaart van wat Paper Fox in huis heeft: van de instrumentale afsluiter ‘Birth’ tot ‘Wonderful’ dat gezegend is met een vleugje grijze electro-wave. In ‘Our Greenhouse’ klinkt De Paepes stem wat objectiever. In combinatie met de grotere inbreng van de elektronica stuurt dit de muziek de richting van Lali Puna uit, terwijl op andere momenten het schattige van rumplestitchkin aan de orde is. De meest poppy track is ‘Not Enough’. Hier laat De Paepe zich horen als iemand met flair voor singer-songwritermelodieën, maar door die in te bedden in stuiterende elektronica voorziet ze het eindresultaat van een eigen twist. De laatste verschijning van het refrein is net iets dikker aangezet dan voorheen, waardoor ‘Not Enough’ afscheid kan nemen met een climax. Weliswaar een bescheiden climax, want het aaibare van de muziek blijft hoe dan ook overeind.
‘There was a Time’ is een leuke en vooral frisse ep in een genre dat anders snel belegen of onverschillig kan klinken. De songs van De Paepe zijn echter ongemeen catchy en kamperen al na één luisterbeurt in het geheugen van de luisteraar. Verrassen doet Paper Fox echter niet, maar dat is blijkbaar niet Paper Fox’ grote doel. Dit is bijgevolg geen muziek om speciaal voor uit bed te komen, maar om er wat langer voor op te blijven, dat moet echt wel kunnen.
