Deze jonge groep, bestaande uit leden die gemiddeld nog geen 20 jaar oud zijn, is een van de rijzende krachten uit de Nederlandse punkrockwereld. Ze speelden al in het voorprogramma van bands als Triggerfinger en Peter Pan Speedrock en gooien nu een bommetje met hun debuutalbum. Vanaf de eerste maten wordt duidelijk waar de rest van de cd naartoe zal leiden: harde, gejaagde, rauwe punk, en niet het trieste MTV afkooksel dat er tegenwoordig voor moet doorgaan.
De toepasselijk ‘Rock ’n Roll Trip’ gedoopte opener wisselt strakke, snelle riffs en roffels af met leuke, temporiserende breaks en meezingbare refreinen. Ook het tweede nummer ‘Beauty Queen’ snelt als een windhond uit de startblokken. Wat positief opvalt zijn de voor punk heel melodieuze en complexe gitaarsolo’s die bij dit nummer horen. Dit is een van de vroege hoogtepunten van de plaat. ‘Good or Bad’ begint met gedempte tonen op een iets gematigder tempo. Dit duurt evenwel niet lang en na een klein half minuutje draait de toerenteller weer lekker het rood in. ‘Raise a Little Hell’ start met een gruwelijk vuile riff die zo op ‘Bleach’ van het prille Nirvana had kunnen staan en voelt heel grungy aan. Dit nummer rockt alle kanten uit en is alweer een topper. ‘Age of the Millennials’ is van hetzelfde niveau en gooit er zelfs nog een vette solo overheen. ‘No Job’ is opnieuw lekker oldskool punk en ook zijn opvolger valt hieronder te klasseren. ‘I Don’t Listen’ begint dan weer met een spectaculaire intro. Het gevoelige tiende nummer ‘Dad’ valt een beetje uit de toon bij de rest van de plaat, maar is wel een mooie ballade waarmee de band zijn veelzijdigheid nog maar eens laten blijken. Er staat geen enkele muzikale inzinking op deze plaat. De opbouw en de afwisselende structuur van de meeste nummers vallen voor zo’n jonge groep verbazend te noemen.
‘One For The Road’ is zonder meer een voltreffer. Men zou kunnen opwerpen dat de plaat mits twee of drie nummers minder in zijn geheel nog beter had kunnen zijn, maar dat is allemaal bijzaak. Deze jongens ademen pure rock ’n roll en storten zich met volle overgave in hun muziek. De toekomst is aan hen. Punk is bij deze nog steeds verre van dood.
