Dat het mogelijk is om over een termijn van om en bij de vijf jaar een enorme evolutie door te maken binnen het muzieklandschap bewijst Dilbekenaar Max Colombie. In 2005 werd hij als veertienjarige snaak runner up in de Belgische voorronde van Eurosong For Kids. Hij besliste echter vrij vlug om zijn kans te wagen met Engelstalige popcovers. Nog wat zoekende naar zijn ware roeping – en met de komst van de baard in de keel – kwam Max even later op het idee om wederom het roer om te gooien. Zo richtte hij samen met vier Limburgse kornuiten Oscar And The Wolf op, een alternatieve band die grossiert in zweverige, harmonieuze klanken waarbij het onmogelijk is om niet aan Bon Iver te denken. De formatie bracht onlangs hun debuut-EP uit die ‘Imagine Mountains’ werd gedoopt.
Rond deze EP is zowel goed, alsook minder goed nieuws te melden. Zo kan niet om het gegeven worden gegaan dat niet elk van de vijf nummers eindeloos weet te boeien. Over ‘Lady Burn’ kan nog getwijfeld worden, daar dit lied muzikaal aanvankelijk vrij avontuurlijk oogt, maar evenwel nooit doorslaggevend goed wordt. ‘The Dreamers’, daarentegen lijkt van begin af aan muzikaal té repetitief, waardoor het lijkt alsof het steeds opnieuw van start gaat met eenzelfde pianopartij.
Het zou evenwel onheus zijn enkel en alleen op basis van twee minder beklijvende passages dit jong geweld door de modder te halen. Op ‘Imagine Mountains’ ontluiken namelijk evengoed muziekflarden die zo in het keurslijf van de harmonieuze, dromerige folkpop passen. Neem nu opener ‘Winter Breaks’. Héél even lijken de eerste noten een verwijzing naar Keane’s ‘Somewhere Only We Know’. Toch blijkt al vlug dat de muziek veel weidser echoot, dat het monotone instrumentarium aangenaam sober is en dat via de uitgekiende sferische samenzang het geheel eerder folkgezind is. Zonder een kopie te zijn, zou min of meer hetzelfde kunnen opgemerkt worden bij het van statige gitaarakkoorden en een handvol strijkers voorziene ‘Bony Weather’.
Hoogtepunt van deze vijftrack EP is het nostalgische en zeer ruimtelijk klinkende ‘Pastures’. Dit innemende kunststukje opent met tegen elkaar wringende strijkers, die eens de akoestische gitaar hen vergezelt, een prachtige welluidendheid bereiken. Tel daarbij de stem van Colombie en Co en het resultaat is een pakkende soundtrack voor een nostalgische mijmertrip.
De jonge wolven van Oscar And The Wolf tonen zich op ‘Imagine Mountains’ als meestergasten in de dromerige muzikale sfeerschepping. Dit kenmerk creëren ze onder meer via het gebruik van doorgedreven instrumentale herhalingen. Ondanks dat dit één van hun sterktes is, is het tevens het zwakke punt (in twee van de vijf nummers ) van de EP. Aangezien ze daarnaast echter kunnen rekenen op schitterende vocale capaciteiten lijkt in dit collectief – mits hier en daar wat meer gevarieerde arrangementen – de kiem te schuilen voor een mooi muzikaal verschiet.
