De Madrileense groep Orlando heeft haar wortels in de populaire rock van de jaren '90 en is gefundeerd op het ter ziele gegane Usura. Vanaf hun tweede album ging Orlando echter een meer intimistische richting uit. 'Songs Before Sunrise' is al de derde langspeler van het trio en zet het intieme en introverte van voorgangers 'Farewell' (een EP geproduced door Tony Doogan, bekend van Delgados, Mogwai en Belle and Sebastian) en 'Grand Silence' voort.
'Songs Before Sunrise' begint met een piano-intro die al gauw wordt aangevuld met de hese, jazzy stem van Ana Béjar. Het instrumentarium wordt steeds uitgebreider en bevat onder andere mandoline, verschillende orgeltjes, lap steelgitaar en dobro (een semi-akoestische gitaar met een metalen plaat). De muziek krijgt een zuiders karakter door de etherische achtergrondzang en de zinderende countrygitaren. Ook het trage tempo draagt bij aan het lome zomergevoel dat het hele album uitdraagt. De harmonieën die af en toe met het dissonante flirten geven het geheel echter een scherper randje. Meestal zijn de nummers rustig opgebouwd met veel korte instrumentale stukjes of gezongen intermezzo's, die worden afgewisseld met melodieuze en vaak meerstemmige zangpassages. Die bestaan uit poëtische teksten die meestal over de liefde handelen. Ritmisch gezien gebeurt er in het algemeen niet veel bijzonders: doorgaans houdt elk nummer dezelfde maatsoort over de ganse lengte en af en toe vallen de drums zelfs ietwat banaal in. Gelukkig zit er genoeg afwisseling in de strofes en refreinen en kan de hese altstem blijven bekoren, zeker wanneer ze geruggensteund wordt door de zweverige achtergrondzang die soms aan Enya doet denken.
Erg vernieuwend klinkt 'Songs Before Sunrise' niet maar het is wel een geslaagde combinatie van pop, country en jazz. De rust die ervan uitgaat maakt dit een ontspannende plaat voor zwoele, lome zomernachten zoals ze die in Spanje misschien wél hebben.
Meer over Orlando
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
