Grillig en onvoorspelbaar, zo mag de carrière van Zack de la Rocha gerust omschreven worden. Enkel al zijn wereldberoemde, net gereanimeerde Rage Against the Machine wisselde enkele spetterende hoogtepunten met een paar pijnlijke dieptepunten af. One Day as a Lion is een gloednieuw project dat enkele jaren studiostilte doorbreekt. Ditmaal gaat het om een tweemansformule met ex-Mars Volta-drummer Jon Theodore waarbij de la Rocha zang en keyboards voor zijn rekening neemt: op het eerste zicht weer een totaal nieuwe wending. Schijn lijkt echter wat te bedriegen.
Opmerkelijk gegeven is alvast dat One Day as a Lion het zowel zonder bas als gitaren stelt en dit gemis zich geen seconde laat gelden. Een grauwe, overstuurde geluidsmuur vanuit elektronische bronnen benadert immers de oeroude stoerdoenerij. In combinatie met wederom heerlijk maatschappijkritische, gescandeerde teksten en dat typisch nasale stemtimbre van de militante frontman, wordt de vergelijking met Rage Against the Machine toch al gauw getrokken. Toch is het allemaal niet zo vanzelfsprekend. Digitale pulsen mogen dan al gitaardistortions benaderen, maar dit is toch even iets anders. In een nummer als 'Ocean View' ligt de zang dan ook helemaal ingesloten in het ronkende geheel, terwijl het juist de drum is die helemaal vooraan staat. Dit vijf nummers tellende plaatje komt dan ook een stuk groezeliger en punk-achtiger over dan al wat Zack de la Rocha voordien ooit gedaan heeft. Een rommelig doe-het-zelfkarakter laat deze muziek echter wel wat ademen. Het neemt ook niet weg dat een nummer als 'If You Fear Dying' met zijn zware grooves en stoere raps uitermate sterk uit de hoek komt. Van de andere kant blijkt de song gewoon een tweelingbroertje te zijn van opener 'Wild International', wat een gebrek aan creativiteit of overdreven haast met dit project doet vermoeden.
Hoewel liefhebbers en volgelingen gerust hun hart mogen ophalen bij dit nieuwe wapenfeit van de Rage-frontman, laat dit korte plaatje toch gemengde gevoelens na. Een heerlijk energieke en ruwe sound getuigt van stevige klasse en grijpt de luisteraar meteen bij het nekvel. Sterke melodieën knallen vlot binnen, maar blijven dan weer voor geen meter hangen. De vijf liedjes blijken dan ook net genoeg om One Day as a Lion even te proeven en tijdig weer los te laten, met de hoop op een volwaardige opvolger die de creatieve grenzen echter nog een stuk verder legt.
Meer over One Day as a Lion
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
