Dit netjes asymmetrisch gekapte vijftal uit Seattle wil de wereld opfleuren met een portie zogenaamde post-hardcore. De perspapieren spreken nochtans over "contagious choruses filled with heartbreak, loss and betrayal" dus het moge bij deze duidelijk wezen: de arme mascaraliefhebbers van On the Last Day zijn doodongelukkig.
Poppy punk met hardcore-getinte screams is waar dit kwintet garant voor staat. Op zich is daar niet al te veel mis mee en liedjes zoals het vrolijke (sorry, heren) 'Below One Hundred' of 'A Welcome Haunting' klinken op het eerste zicht niet radicaal storend, maar On the Last Day is dé definitie van een one-trick-pony in de volste zin van het woord. Alle nummers klinken quasi identiek en er wordt op de koop toe nog menig keer zwaar uit de bocht gegaan. Tijdens de idiote vertraging in de outro van 'So Here is Us, on the Raggedy Edge' bijvoorbeeld, of de op het randje van vals klinkende zang van 'Leaving the Citadel'. Frontman Geoffrey Walker heeft niet alleen een afschuwelijke stem die het geheel onverbiddelijk naar beneden zuigt, maar als iemand nog de moeite had gedaan om hem te vertellen dat het verboden is om te screamen op een akoestische gitaarpartij, dan had het pijnlijke einde van 'The Rescue' misschien nog ietwat gered kunnen worden. Ondermaatse punk à la 'Initial Deployment' of 'At the Breaking of the World' (ja hoor, depressiviteit alom) biedt On the Last Day weinig krediet, om nog maar te zwijgen van huilerige semi-ballads als 'Missing Frames (Changeover)' of de sentimentele afsluiter 'The Journey and the Balance', waarin de rekels het nodig achten om hun geluidspollutie zomaar even acht (!) minuten te rekken. Als er eerlijkheidshalve dan toch iets positiefs moet gezegd worden over dit schijfje, dan wel dat de muziek en de ritmische overgangen van het titelnummer éventjes leuk en verrassend klinken. Enkel jammer dat ze er geen instrumentaal lied van gemaakt hebben.
Alles op 'Meaning in the Static' is vlak en steriel. Door de strakke productie van Steve Carter komt het geheel nog wel vrij professioneel over, maar begrippen als originaliteit of variatie zijn nergens te bekennen. De impact en geloofwaardigheid van On the Last Day zijn bij deze dan ook volledig onbestaande. Zelf beweren ze echter "Let the rest of the world beware, this wolf in sheep's clothing is on the prowl." Dat zal wel zijn, ja. Apport!
Meer over On the Last Day
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
