Dit jaar is Messiaen-jaar: Olivier Messiaen, een van de grootste componisten van de twintigste eeuw werd honderd jaar geleden geboren in Avignon en met dit plaatje betoont Deutsche Grammophon zijn eer aan Frankrijks beroemde avant-gardist. Voor wie hoopvol was een nieuw en onbekend werk van Messiaen te ontdekken: laat u niet van de wijs brengen: de titel van de cd maskeert enkel een compilatie van enkele van de mooiste en bekendste delen uit Messiaens oeuvre.
De cd opent met het prachtige 'O Sacrum Convivium', hier a capella gezongen door het koor van de 'Academia Nazionale di Santa Cecilia', met een voor Messiaen zo typisch traag tempo en een egale, engelachtige koorklank. De cd haalt haar titel uit het zesde deel van de Turangalila symfonie, Messiaens meest gekende orkestwerk. Dit heerlijk trage deel, met zijn slome harmonieën in de strijkers, becommentarieerd door de piano in haar hoogste register (hier uitgevoerd door Yvonne Loriot, Messiaens tweede vrouw) krijgt een sensuele, fluweelzachte uitvoering mee van het Orchestre de l'Opéra Bastille en haar Koreaanse dirigent Myung-Whun Chung. Doordat deze alle orkestmuziek op de plaat voor zijn rekening neemt, hetzij met de opera Bastille, hetzij met het Orchestre Philharmonique de Radio France, wint de cd veel aan continuïteit. De manier waarop Myung-Whun Chung binnen Messiaens lange, schijnbaar eindeloze langzame delen, toch heel bewust fraseert is opvallend. Toch ligt het tempo van deze deeltjes niet al te laag, zeker niet in het 'Chorale de la Sainte Montagne' uit 'La Transfiguration de Notre-Seigneur Jésus-Christ, wat hen een vlot en verstaanbaar karakter meegeeft maar ook wat van het majestueuze van Messiaens muziek wegneemt. Ook wat jammer dat van de vier grote orkestwerken ('Turangalila' symfonie, 'Des Canyons aux Etoiles', 'Eclairs sur l'Au Delà' en 'La Transfiguration de Notre-Seignieur Jésus-Christ') geen enkel snel deel wordt voorgesteld. Nochtans zou een opwindend deeltje als het 'Joie du Sang des Etoiles' uit de 'Turangalila symfonie' best zijn plaats mogen krijgen op een bloemlezing uit Messiaens werk.
Pianist Paul Ogdens lezing van het 'Le Baiser de l'Enfant-jésus' uit de 'Vingt Regards sur l'Enfant-Jésus' behoudt een classicistische interpretatie, met een beheerste aanslag, een dynamiek die gepolijst klinkt en nergens buiten de lijntjes kleurt en Messiaens trage notenwaarden die heel doordacht geplaatst worden. Zelfs het intense slot van dit deel, met zijn hamerende noten in het hoogste register komt heel gecontroleerd over. Wat minder, omwille van de soms wat minder-dan-subtiele manier van noten aanstrijken is het 'Loaunge à l'Immortalité de Jésus' uit het 'Quatuor pour la fin du Temps', voor viool en piano. Tot slot ook organist Olivier Latry's fijne, donzige lezing van 'Le Banquet Céleste' even vermelden, die deze muziek kalm zijn grootse spanwijdte meegeeft.
Dit is een verzameling van die extreem langzame delen waarvoor Messiaens muziek zo bekend is, steeds in knappe, verzorgde uitvoeringen. Hoewel op die manier slechts één aspect van Messiaens oeuvre belicht wordt, vormt een cd als deze toch een goede introductie voor wie met het werk van deze componist niet zo vertrouwd is.
Meer over Olivier Messiaen
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
