Al in de intro, waarin het 'Onze vader' geparafraseerd wordt, wordt duidelijk dat rapper Sage Francis en producer Joe Beats niet veel ophebben met het christelijk geloof. Dergelijke (milde) blasfemie komt vaker terug op 'Hope', het eerste album dat ze samen als Non Prophets gemaakt hebben. Ja, dat klinkt als non-profit en het lijkt inderdaad niet in de lijn der verwachtingen te liggen dat er iemand van dit album rijk zal worden. Niet omdat het niet goed zou zijn, maar omdat hier hiphop wordt gemaakt op een manier die helaas geen breed publiek aanspreekt. De mannen voelen het zelf al aankomen en steken er de draak mee, tegelijkertijd licht uithalend naar de Nelly's in deze hiphopwereld: "...me and Joe Beats discussed it and we've come to the conclusion that a million dollars would be kinda nice / a mill would be ill, a mill would be ill, a mill, a mill, a mill would be ill!"
Kenmerkend is de over het algemeen bescheiden productie. Dat de beats nauwelijks de aandacht opeisen komt niet alleen doordat ze vaak erg naar de achtergrond gemixt zijn, maar ook vanwege de eenvoud en het gebrek aan poeha. Een productiestijl niet ter meerdere eer en glorie van de maker zelf, maar schijnbaar vooral bedoeld om een platform te scheppen waarop de mc zijn boodschappen kwijt kan. Het neemt niet weg dat het werk degelijk in elkaar zit en er goed in de platenkratten gegraven is. In de programmering van beats en drums is gekozen voor een oldschool benadering, terwijl de overige samples goed bij elkaar gezocht zijn. Zoals in 'Spaceman', een tamelijk ingetogen track die op subtiele wijze voorzien is van samples van een fender rhodes-piano.
Dat de aandacht in de eerste plaats naar de lyrics toe getrokken wordt, is allerminst een bezwaar, want de teksten van Sage Francis zijn onderhoudend, afwisselend en soms erg geestig. Veel (soms kritische) verwijzingen zijn er naar teksten van diverse andere mc's, hetgeen laat zien dat Sage zijn hiphoplessen geleerd heeft. Wat hij te vertellen heeft, is over het algemeen doordacht genoeg, maar de bewoordingen zijn duidelijk en eenvoudig, hetgeen de beluisterbaarheid ten goede komt. De enige tekstueel zwakke momenten zitten hem in de refreinen, die vaak te simpel en niet echt pakkend zijn. Afgezien daarvan is 'Hope' een goed gelukt album, waarop genoeg interessants te horen is.
Meer over Non Prophets
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
