Noctiferia is een nieuwe naam, maar met het album 'DeathCulture' zullen ze zich waarschijnlijk meteen naar grote bekendheid katapulteren. Daar zijn een aantal eenvoudige redenen voor: de band weet een heerlijke cocktail van death, black en moderne metal te maken zonder ergens uit de bocht te vliegen, het geheel is onwaarschijnlijk agressief maar met een heerlijke dosis subtiliteit en alles wordt op de koop toe zo strak als de neten gebracht. Reden te meer om dit schijfje aan het metalen hart te drukken.
'Premonition' mag dan een wat overbodige intro vormen, eens 'Terror' uit de startblokken schiet, is het beest gelanceerd. De barrages aan dubbele basdrumroffels zijn quasi niet te tellen, al weet de band duidelijk ook dat snelheid niet alles is. De gifstrot die het geheel van teksten voorziet neigt naar smerige black metal, maar het geheel doet ontegensprekelijk modern aan en geregeld doet de band denken aan een extreme versie van Fear Factory: de subtiele toetsen en de sterke koppeling van hakkende gitaarpartijen aan de drums zijn legio. 'Demoncracy' kent een sterk en herkenbaar refrein en het genadeloze 'Slavedriver' is een splinterbom van jewelste, vol met overdonderende drums, raggende gitaren en een frontman die zijn gal spuit dat het geen naam heeft. Ondanks het potige karakter van de muziek is het niet zo als zouden de heren de luisteraar geen seconde rust gunnen. Er wordt namelijk meer dan genoeg variatie ingebouwd om de hele rit interessant en aangenaam te houden. Op uitgekiende momenten gaat het tempo naar beneden, waarna de turbosnelheden net dubbel zo effectief worden. Ook de toetsenpartijen zijn geregeld een zalvende factor in het geheel, al zorgen ze vaker voor een sinistere ondertoon, zoals ook een Dimmu Borgir dat quasi perfect weet te vatten. Eigenlijk is uitschieters noteren zo goed als onbegonnen, want de kwaliteit blijft voortdurend gehandhaafd en dat maakt 'DeathCulture' een beresterke schijf.
Als vanuit het niets bombardeert Noctiferia de mensheid met zijn brute metalaanval. Hoewel de band een soort crossover brengt, zullen ze erin slagen om fans van allerlei fronten te plezieren: de bruutheid halen ze bij death metal, de sinistere sfeer bij black metal, en de speltechniek en strakheid bij industrial en moderne metal. Voor elk wat wils, en deze keer resulteert dat in een uitmuntend plaatje.
Meer over Noctiferia
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
