Elektronica uit het land van de ondergaande zon. Dat is '10th' van de Nobukazu Takemura. Het is een plaat vol ritmische rijkdom en overslaande stemmen van een af en toe onbegrepen verhalenverteller. Maar bovenal is het elektronica van een hoogtechnologisch Japans staaltje.
10th begint ijzersterk maar houdt deze kracht geen 80 minuten vol. Nabukazu Takemura knutselt met kraak- en piepgeluid dat niet echt dansbaar maar des te luisterbaar is. Melodieuze toetsenborden, xylofonen en marimba's zorgen in de vorm van synthesisers voor een zoet en vol geluid dat zelfs bij nummers tot 9 minuten niet gaat vervelen ('Perch', 'Lost Treasure (4th version)'). De percussie zou je soms onder de brede noemer wereldmuziek kunnen plaatsen ('Croon', 'At Lake Yogo'), maar dan wel gedompeld in een elektronicabad. Takemura weet zo uiterst boeiende en spannende ritmes te creëren die botsen, haperen en stotteren (skip-beats).
Rode draad door '10th' is de nu eens vrouwelijke dan weer mannelijke robotstem. De knopjeskunstenaar gebruikte hiervoor de technologie die voor lichamelijk gehandicapten ontworpen werd, de speech-synthe. Het lijkt op een vocoder, maar heeft een groter bereik en klinkt daardoor veel emotioneler. Alsof alle 'middelmatige' tonen omhoog of omlaag gebogen worden (pitchbend) tot valse hoogten en laagten. Het is de technologie die zingt want de onverstaanbare teksten lijken gewoon ingesproken in plaats van gezongen. Intrigerend.
Net als het leuk wordt op '10th', wordt Takemura amuzikaal en experimenteel en dat doet afbreuk aan de schwung van de plaat. Zo begint 'Murmer of the Day' aardig als een door elkaar geschud jazz-ensemble dat halverwege helemaal uit elkaar valt. Ook 'Cons', 'Funny Illustrated Book' en 'Astral Beads' zijn zeer bevreemdend. Op het saaie 'Mumble' na duren deze rariteiten gelukkig niet te lang. Het pianowalsje 'Machine's Dream' en het naieve kinderliedje op pseudo-drum 'n' bass 'A Puff of Word' zorgen zelfs voor een glimlach.De eenvoudige trage akkoorden en de glitchy bliepjes en plofjes zullen die-hard fans van het Warp label kunnen bekoren, maar ook voor anderen is Takemura's getover een ervaring. Een spiritueel tripje door de stad die hem inspireerde, Tokyo, met zijn mooie en minder mooie plekjes. Want luisteren naar Takemura is altijd een beetje reizen.
Meer over Nobukazu Takemura
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
