Jonge helden worden langzaamaan oude rotten. Dat is ook het geval met No Use For A Name, een bende pretpunkers uit Californië die inmiddels zo'n dikke vijftien jaar de wereld afschuimen. Vandaar dat zanger Tony Sly vorig jaar nog samen met Lagwagon-zanger Joey Cape een akoestisch album uitbracht. Net twee jaar na de vorige bandplaat, is er nu een achtste volwaardige langspeler, waarmee No Use For A Name duidelijk weer scherp staat. Dertien snedige punknummertjes zijn mooi in een kant en klare MTV-verpakking gekleed. Ondanks hun leeftijd, blinken deze vier kameraden duidelijk nog uit in het samenstellen van eerlijke en puberale liedjes. De politiek geagiteerde houding die de groep zich tracht aan te meten, komt daardoor nogal ongeloofwaardig over. In tegenstelling tot de titel van deze plaat geeft de doodeenvoudige muziek van deze band nauwelijks grond tot verdenking van enige doordachte strategie of complexiteit.
Vlotte gitaarmelodietjes, snelle one-two-tree-four drumroffels en wat zachtaardig samen gezongen teksten: de ingrediënten voor een pretpunkplaat zijn inmiddels wel gekend. Dat neemt niet weg dat 'Keep Them Confused' blaakt van aardige songs en een vrolijke gedrevenheid. Een paar subtiele accentjes zoals een strijkersintermezzo in opener 'Part Two' of een haast ambienteske, opbouwende intro ('Falling is Easier') voor het heerlijke 'Apparition' schilderen de volwassenheid van deze band. Verder is deze muziek toch erg gericht naar een tienerpubliek. Teksten als "Got a reputation now and no one's holding back / wearing scars on your sleeve / so exposed to their attack" verliezen op karikaturale manier aan kracht door het jolijt en de zorgeloze zwierigheid van deze liedjes. Het hoort allemaal bij die skatepunkattitude. Titels als 'Bullets', 'Killing Time' of 'There Will Be Revenge' maken nu eenmaal deel uit van die stoere uitstraling. Laat dat echter een mooi, strak spel niet ondermijnen. 'Keep Them Confused' laat zich binnenlepelen als zoete pap en het vlotte, melodieuze karakter ervan doet deze cd in één ruk voorbijglijden. Zelfs wanneer deze jongens tegen een snel razende achtergrond op halve snelheid zingen in het levensverhaal 'For Fiona', blijft de nauwkeurig ingeblikte schoonheid van deze eenvoudige muziek netjes overeind. De groep drukt overigens de gaspedaal niet altijd tot op de bodem in. Ook trager rockende songs als het mooie 'Apparition' voorziet deze band van een fijne, melodieuze invulling. Uitzondering is het wel erg trage 'Divine Let Down', waarbij zanger Tony Sly de schoonheid van zijn stem ten volle ontplooit en op een haast Lenny Kraviteske wijze tienerhartjes doet smelten.
Voor groepen als No Use For A Name blijft steeds een nieuw jong publiek zich aandienen. Met 'Keep Them Confused' toont de groep zich oppermachtig in het maken van leuke skatepunkhitjes en zo mag dit viertal nog vele jaartjes meedraaien. Hoewel de punkattitude met een grove korrel zout mag genomen worden, zijn deze jongens duidelijk goed op dreef.
Meer over No Use for a Name
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
