Nile is een death metalmonster, een ware orkaan die door elke huiskamer raast en in een oogwenk meubels tot spaanders herleidt. Dat gezegd zijnde: Nile is tevens een band die nooit de makkelijke weg kiest en resoluut de aanhangers wil ver(r)assen. Dat verklaart dan ook meteen waarom 'Annihilation of the Wicked' geen herhalingsoefening van hun vorige klepper, 'In Their Darkened Shrines', is geworden. 'Annihilation...' is verschroeiend, innovatief en ronduit overheerlijk. Als er een grotere kandidaat voor plaat van het jaar zich wil aanmelden dan zal die wel bijzonder flink uit de spreekwoordelijke pijp mogen komen om dit te kloppen.
'In Their Darkened Shrines' viel vooral op door veelvuldig gebruik van samples en Arabische instrumenten. Die duiken ook hier sporadisch op, maar zijn veel minder prominent aanwezig. Nile koos er dit maal voor om het betere hak- en beukwerk volop op de voorgrond te zetten. Nochtans begint 'Annihilation...' bijzonder rustig met 'Dusk Falls Upon the Temple of the Serpent on the Mount of Sunrise'. Een sfeerscheppende keyboardlijn gaat hand in hand met een akoestische gitaar en transporteert de luisteraar meteen naar het oude Egypte, waar de priesters en de farao zich opmaken voor een eredienst in de tempel van Horus. Die tempel wordt overigens vakkundig aan gruzelementen geblazen door 'Cast Down the Heretic': een barrage aan snelvuurriffs gecombineerd met het onmenselijke drumwerk van George Kolias maaien alles en iedereen neer. Gitaristen Karl Sanders en Dallas Toler-Wade waren altijd al bijzonder bedreven in het verzinnen van hyperactief gitaarwerk dat naar de keel grijpt, maar deze keer zorgt het uitstekende productiewerk van Neil Kernon ervoor dat de details haarscherp te beluisteren vallen, waar vroeger het geheel soms iets te makkelijk modderig werd. Nile laveert moeiteloos tussen verschroeiende snelheden en logge tempi. Die afwisselende aanpak is ook deel van hun sterkte. De meeste death metalbands blijven stug in hetzelfde tempo spelen, terwijl afwisseling van spijs doet eten. Met 'Sacrifice Unto Sebek' of 'Lashed to the Slave Stick' staan er een paar korte snelheidsduiveltjes op het menu, maar epische, sfeervolle beukers als 'User-Maat-Re' of het titelnummer gaan er ook in als zoete koek. Er wordt overigens even fiks gas teruggenomen met het ingetogen 'Chapter of Obeisance Before Giving Breath to the Inert One in the Presence of the Crescent Shaped Horns'. Misschien in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden is dit een kort akoestisch intermezzo en de aanloop naar het furieuze 'Lashed to the Slave Stick'.
'Annihilation of the Wicked' biedt alles wat een perfecte death metalcd moet hebben: ongebreidelde agressie, vernuftig songschrijven, spanning, sfeer en hondsbrutale brulzang. Het prachtig uitgewerkte Egyptische concept met intelligente teksten en mooi artwork komt er gratis bij. Uiteraard verschillen smaken, maar deze plaat laten liggen zou een misdaad op straffe van dood zijn.
Meer over Nile
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
