Wat krijg je als je een mandoline, een viool, een gitaar en bas samen muziek laat spelen? Na het beluisteren van de nieuwe cd van Nickel Creek is het niet lang zoeken naar een antwoord: aangenaam kabbelende en goed verteerbare country. Op 'Why Should the Fire Die?' komen dan ook amper andere instrumenten meespelen. Hier en daar laat een piano zich wel eens horen, maar dat bepaalt nooit de hoofdmoot van de muziek.
'Why Should the Fire Die?' bevat een veertiental nummers, waarvan er drie volledig instrumentaal zijn. Deze instrumentale nummers hebben een heel sterk danskarakter. 'Scotch & Chocolate' begint als een opgewekt maar ingetogen melodietje op de mandoline dat langzaam maar zeker met behulp van de viool aangezwengeld wordt tot een up-tempo Ierse dans. 'Stumptown' is dan weer een van die typische dansen van aan de andere kant van de oceaan. Met haar springerige melodie en de gitaar die het geheel met tegentijden begeleidt, kan dit nummer zo uit een Western van de voorbije eeuw komen. Het laatste instrumentale nummer draagt de naam 'First and Last Waltz' en dat is het inderdaad ook. Het is een eerder trage en rustige wals, die door de sterke reverb een heel zwevend gevoel teweeg brengt. Handig verspreid tussen de andere nummers door zorgen deze eerder korte instrumentale nummers voor de noodzakelijke afwisseling. Niet dat er bij de songs met zang geen afwisseling te bespeuren valt. Dat komt vooral omdat bij Nickel Creek zowat elk lid wel eens de leadzang op zich neemt. Voornaamste zangers zijn enerzijds mandolinespeler Chris Thile, die meestal de hoofdzang voert, maar anderzijds is er ook violiste Sara Watkins die in een aantal nummers het beste van haar zangcapaciteiten laat horen. Beiden hebben een stem die zeer goed past bij de soort muziek die ze brengen. Thile heeft een iet of wat nasale stem met een fijnkorrelig schuurpapiergehalte terwijl Sara Watkins haar stemgeluid veel meer facetten bevat. De ene keer klinkt ze speels en ondeugend naïef zoals in 'Anthony', dan weer agressief en krachtig zoals in 'Best of Luck'. Vooral in de krachtigere passages is het toch moeilijk niet het gevoel te krijgen dat ze hier wat te kort schiet. Haar stem komt het beste tot uiting in 'Tomorrow is a Long Time', een cover van Bob Dylan. In dit nummer met een hoog kampvuur gehalte, krijgen de nuances die ze met subtiele stembuigingen en klankkleurveranderingen veroorzaakt eindelijk een plaats.
Country- en folkliefhebbers zullen 'Why Should the Fire Die?' zeker kunnen appreciëren door de vele mooie songs en melodietjes die in het oor blijven hangen. Dit luistergemak is spijtig genoeg ook hun zwakke zijde, omdat het lijkt alsof ze met niets nieuws over de brug komen. Nickel Creek zal in elk geval wel een groot publiek weten te boeien met deze cd.
Meer over Nickel Creek
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
