'Beautiful Feet' is het derde soloalbum van Nibs van der Spuy, een Engelstalige Zuid-Afrikaanse singer-songwriter die vooral bekend werd als gitarist bij Landscape Prayers. Het album telt vijftien nummers, waaronder enkele instrumentale.
De ruggengraat van de plaat is de akoestische gitaar, meerbepaald de begeersterende riffjes die aan de grondslag liggen van zowat alle nummers. Zo is de titelsong helemaal opgehangen aan een ontspannend gitaarlijntje met een grote ska-invloed. Andere ingrediënten van het nummer zijn een koebel, een rammelaartje, een bescheiden viool en vooral het hese stemgeluid van van der Spuy. Het resultaat is een behagend, zacht stukje muziek. De andere tracks zijn overwegend variaties op datzelfde thema. 'Thorn-Tree' begint met een zeer gelijkaardig gitaarpatroon; het voornaamste verschil met de vorige song is de klank van een orgeltje in de begeleiding.
Het gitaarspel op de plaat is technisch geraffineerd, maar de composities missen variatie. De songs zijn overwegend lang (meestal rond de vijf minuten) en door een tekort aan materiaal moet er dus wel veel herhaald worden. van der Spuys zang past goed bij het dromerige, conflictloze karakter van zijn liedjes. De stem mist echter het nodige reliëf en kracht om boeiend te blijven, zoals te horen is in het aanslepende 'Wind of Goodbye'. 'Dreams of Believers' is een van de sterkere nummers op de plaat, waarin tabla's en harmonium de droom in een Indische sfeer dompelen en de keuze voor een zwoel klanklandschap consequent doorgetrokken wordt. De trance ligt om de hoek.
Het is onduidelijk waarom de kaart van instrumentale solo's niet vaker wordt getrokken op 'Beautiful Feet'. De zeldzame vioolsolo in 'Hiding in the Sugar Cane' is bijvoorbeeld erg verdienstelijk; allicht had ook van der Spuy zelf de boel meer kunnen omhoogtillen met soleerwerk.
'Beautiful Feet' is een erg zachte, zomerse plaat die weinig luisteraars tegen de borst zal stuiten. De religieus geïnspireerde teksten zijn weliswaar diepzinnig, de plaat heeft op muzikaal vlak weinig te vertellen. Consonante vaarwateren worden niet verlaten, spanning wordt vermeden en variatie is beperkt. Al bij al biedt het album een warme, aangename achtergrond, maar ook niet veel meer dan dat.
Meer over Nibs van der Spuy
Verder bij Kwadratuur
Interessante links