Extreme metal kent geen grenzen in geschiftheid. Ook in Canada geldt deze stelling voor bands zoals Kataklysm, Cryptopsy, Strapping Young Lad of Neuraxis. Deze laatste komt dit jaar voor de dag met hun vierde wapenfeit: 'Trilateral Progression'. De term 'neuraxis' is de laatste barrière in het centrale zenuwstelsel voor de waanzin intreedt. De band is die naam meer dan waardig en hamert met tegelijk efficiëntie én waanzin op deze barrière, zo blijkt uit 'Trilateral Progression'.
Zoals de verklaring van hun bandnaam doet vermoeden, is Neuraxis' nieuwste plaat een helse tornado van blastbeats, blazende gitaren, diepe grunts en gestoorde screams. 'Clarity' is daar een mooi geschift voorbeeld van: een gitaar- en drumstorm van jewelste opent en na een tijdje treedt een stukje industrial noise in. Dat wordt onmiddellijk gevolgd door ratelende basdrums en hier en daar lekkere tempowisselingen waaraan een normaal mens een driedubbele migraine zou overhouden. De band drukt aaaaaltijd de technische en brutale gaspedaal in op een verrassende en vindingrijke manier, maar het is vooral in hun progressieve en melodieuze kant dat het ware talent ligt. Deze eigenschap van de band steelt vooral de show met heldere gitaarpartijen en knallende melodieuze passages, die weldoordacht en mooi afgelijnd zijn: daar getuigen onder andere 'A Curative Struggle', het marcherende 'Chamber of Guardians' en afsluiter 'The Apex' van. Deze laatste is een van de beste nummers op de plaat: indien de luisteraar de melodieëen te horen wil krijgen, m moet die zich eerst door allerlei catchy drum- en gitaargeweld slaan. Na de uitfadende eindmelodie sluit het nummer af met een pakkend bombastisch keyboardspel.
Is de oorlog gedaan op het einde van deze plaat? Helemaal niet, maar de slag is wel gestreden: Neuraxis levert met 'Trilateral Progression' een progressieve death metalplaat af die, zoals de titel al zegt, drie paden bewandelt: melodie, waanzin en rationaliteit.
Meer over Neuraxis
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
