Het Italiaanse Neronoia heeft weinig tot niets met metal te maken: dit is ambient muziek met een wel erg hoge graad aan rustgevende tonen. Het geheel bestaat uit louter genummerde tracks die netjes van 'XXI' tot 'XXX' gaan, dus deze band borduurt op zijn derde album gewoon netjes verder. Het is apart en bezwerend, maar toch niet altijd even overtuigend.
Dit is alweer muziek die het beste te beluisteren valt in de zetel, met wat kaarsjes op de achtergrond en een goede hoofdtelefoon op. Neronoia is rustig, erg rustig. Hun aanpak is een beetje anders dan de meeste genregenoten, in die zin dat er wel degelijk een instrumentarium te herkennen valt maar vooral door de vocale bijdrage. Waar die bij andere acts eerder een zweverig achtergrondgeluid weet te verzorgen, wordt hier op een erg serene en omfloerste manier haast voorgedragen dan wel voorgelezen en dat geeft Neronoia een opvallend karakter. Ook al is het allemaal in het Italiaans, dat exotische werkt erg rustgevend en voor iemand het doorheeft, is de poort naar een psychedelisch dromenland geopend en stapt men er door.
De pluspunten van 'Sapora di Luce e di Pietra' zijn echter ook de grootste struikelblokken. Het geheel is zo rustgevend dat letterlijk in slaap vallen tot een van de opties behoort. Dat is al helemaal zo omdat de groep weliswaar tien tracks heeft, maar die allemaal in elkaar overvloeien met nauwelijks een pauze tussen. De zacht omfloerste stem die in het oor fluistert, kan verleidelijk werken, maar het is maar een vraag of dutjes doen behoort tot de eigenlijke doelen.
Neronoia doet gelukkig iets aparts binnen de ambient wereld. Ze mogen misschien niet de enige band zijn die deze aanpak van vertellen combineert met rustige soundscapes, maar ondanks de mogelijk mindere kanten van het verhaal werkt het wél. Wie hier niet van kalmeert, is er aan voor de moeite.
