Tot spijt van wie het benijdt zijn er wel degelijk goede en relevante groepen binnen de folkmetalbeweging, artiesten bij wie zowel de muzikale uitvoering als de tekstuele inslag perfect klopt. Dan is er nog een grote groep feestbands, die an sich weinig met folk te zien hebben, en als laatste zijn er de bands die wel willen, maar niet kunnen. Het Nederlandse Myrkvar behoort helaas nog steeds tot de laatste categorie, al is 'As en Bloed' een flinke stap vooruit in vergelijking met hun debuut.
Halsstarrig vasthouden aan Vikingthematiek laat een mens al eens ideeënarmoede lijden. Zo draait dit hele album rond Ragnarok, het einde van de wereld (en de doorstart erna, iets wat al te vaak vergeten wordt). Wel jammer dat Amon Amarth hier al een erg puik album aan wijdde, maar tot daar aan toe. Wat het probleem vormt, is dat alweer de teksten van Myrkvar enorm banaal overkomen. Dat heeft niets te maken met het gebruik van het Nederlands, aangezien diezelfde taal conceptueel goed werkt bij bijvoorbeeld Heidevolk, maar wel met de kinderachtige en te simplistische teksten. 'Nagelschip' (Naglfar in Scandinavië) heeft als refrein het woordje “roei”...
Muzikaal is de band er toch een stuk op vooruit gegaan. Vooral de amateuristische productie van het vorige album, waarbij de mix erg onevenwichtig was, is weggewerkt. Toch trapt Myrkvar voor een stuk in dezelfde valkuilen als voorheen: zo zijn er passages waar gewoonweg te veel ineens gebeurt en alles bijzonder rommelig klinkt, of zijn er te veel dode momenten. Een goed voorbeeld daarvan is eerste nummer 'Voorspelling': door de overdaad aan woorden en het overladen met riedeltjes en melodietjes is er geen touw meer aan vast te knopen. Op andere momenten zijn de toetsenpartijen of de vioolpassages zo cliché dat het niet meer leuk is. Zelfs de platste momenten van Korpiklaani klinken dan geïnspireerder.
Dat Myrkvar het podium reeds deelde met een aantal bekende bands, is erg aardig voor deze jongens en meisje, en het zal ze ongetwijfeld kansen opleveren. Maar een simpel feit blijft dat 'As en Bloed' opnieuw ondermaats is en geen enkele rimpeling in de vijver zal veroorzaken. De band mag gerust het tegendeel bewijzen, maar hier zijn geen zwaarden aan te slijpen, hoogstens een plastic speelgoedbijltje.
