My Jazzy Child is het geesteskind van Parijzenaar Damien Mingus. Hij neemt hier zowat alles voor zijn rekening, bijgestaan door sporadisch een extra gitarist, drummer of violiste. Dat de muziek (net als het opzettelijk slordige cd-boekje) baadt in een sympathiek elektronica/lo-fi/folk sfeertje kan dan ook niet verwonderlijk heten. Toch mag dit hier niet begrepen worden als louter zielig gitaargepingel. Niet dat strompelende of sjokkende gitaartjes er niet zouden zijn, maar ze worden bijzonder fraai verwerkt in een geheel van kinderlijke melodica- en orgelpartijen, tingelende klokkenspellen, geruis, ademhalingsgeluiden, elektronische dreuntjes, gesamplede kinderstemmen en de bewerking van Mingus' eigen zachte stem. Door deze in verschillende lagen op elkaar te plakken ontstaat er een mysterieuze en tegelijkertijd heel zoete klank die meer dan eens de fluisterzachtheid benadert. In 'Barcelona' krijgt dit effect vrij spel wanneer de stem wordt aangedikt tot een zoemend koor dat één enkel akkoord aanhoudt en waarbij voortdurend stemmen bijkomen en terug wegvallen als in een onregelmatige golfslag..
Opmerkelijk is hoe bijna elk nummer één of ander onregelmatig element heeft dat getuigt van een grote zorg voor detail. Zo zit het geluid soms niet steeds evenwichtig over het linker en het rechter kanaal verdeeld, zijn de gitaarritmes wat hoekig, verandert de helderheid van een orgeltje heel subtiel telkens er van akkoord gewisseld wordt of wordt er opgenomen materiaal verknipt. Soms wordt deze fijngevoeligheid doorgetrokken naar de opbouw van de nummers. Zo lijkt het titelnummer wel één grote break waarin geluidjes even snel vertrekken als ze bijgekomen. De montage is daarenboven net niet perfect wat de structuur extra boeiend maakt. Een gelijkaardige wankelheid heeft 'Morfler'. Het elektrisch geraas, dat doet denken aan een naderende bijenzwerm, kan zo uit een stevige dance-productie komen. De bijkomende elektrische gitaar en drumbeat verheffen de muziek naar een licht donderend niveau. De verschillende gelijktijdig gespeelde partijen zijn echter net niet even lang waardoor ze steeds ten opzicht van elkaar verschuiven.
Van dit soort details zit 'Sada Soul' vol. Voor wie de cd met een slaapkop beluistert zullen ze grotendeels passeren. Muziek voor de hoofdtelefoon.
Meer over My Jazzy Child
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
