Een coalitie van leden van elektronische droompopbands als To Rococo Rot, Mogwai, Mapstation en Tontraeger zou veelbelovende muziek kunnen opleveren. Dat bewees in elk geval de vorige plaat van Music AM, 'A Heart and Two Stars' die uitblonk in frisse, hedendaagse en enigszins psychedelische laptopmuziek. Bij deze korte opvolger, die slechts twintig minuutjes duurt, lijkt die inspiratie echter plots een stuk minder fel. Waarom deze ep, die ineengefrutseld werd tussen de opnamen van de debuutplaat door, nu wordt uitgebracht, mag een raadsel heten. Een drietal nummers en twee soundscapes die een beetje na-ebben, lijken aan te geven dat 'My City Glittered by a Breaking Wave' maar een tussendoortje is om het muzikale ei in Music AM nog eens proberen uit te broeden.
Voorzichtige click'n'cuts, dromerige keysamples en een mooie omkadering dankzij de toefluisterende zang van Luke Sutherland worden met een live ingespeelde basloop mooi afgebakend. Op deze manier opent dit schijfje met het fluweelzachte 'Mermaid', om langzaam op te bouwen naar blazers- en percussiepartijen die het nummer helemaal overtuigend maken. Music AM lijkt aanvankelijk goed op dreef. Ook de zweverige, kalmere opvolger 'Elle' bevat nog een leuke drive die met knuffelbeermelodietjes opgevrolijkt wordt. De subtiliteit van deze nauwgezette klankpuzzel toont aan dat deze drie heren goed van wanten weten. Vanaf dan verandert deze enigszins afgebakende muziek echter in weinigzeggende geluidscollages die meer en meer naar inhoudsloze ambient neigen. Zo is 'Saturday' een opeenstapeling van digitale klanken en impressies waarover enkele vage vlagen van gitaar en bas gesmeerd werden, maar die in zijn totaliteit geheel niet overtuigend overkomen. Ook afsluiter 'Don't Keep Me Waiting so Long' murmelt er maar wat op los en heeft zijn naam duidelijk niet gestolen. Zelfs na meerdere luisterbeurten is het onduidelijk wat Music AM nu in feite wil aantonen of presenteren.
'My City Glittered by a Breaking Wave' bulkt niet echt van de originaliteit. Het plaatje toont aanvankelijk al een veel gepresenteerde kant van elfenland, maar glijdt daarna weg in anonieme, weinig zeggende droommuziek. Deze korte muzikale tussenstap had niet echt gehoeven. Dit schijfje is enkel kost voor de liefhebber.
Meer over Music AM
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
