De naam van Morbus Chron is ontstaan door een klein akkefietje dat de gitarist van deze band destijds had met zijn moeder. Het is weer eens iets anders dan lukraak bizarre terminologie bij elkaar gooien. De groep bracht met zijn voorgaande schijf haast klassieke Zweedse death metal, maar op 'Sweven' is de band duidelijk naar iets anders gegroeid, iets heel anders.
Van de vettige Stockholm-sound van voorheen is weinig overgebleven. De gruizige gitaarsound (die vaak vergeleken wordt met dat van een loeiende stofzuiger) is weg of vervangen door een meer naar wiebelende vervorming neigende ronk en er is een stuk minder schreeuwzang aanwezig. Dat ligt waarschijnlijk aan het feit dat Morbus Chron niet koos voor een stapsgewijze transformatie, maar plotsklaps drie stages oversloeg. De band leunt nu veel meer aan bij postrock en sferische metal dan death metal pur sang, maar de ommekeer is toch nog niet feilloos verlopen.
Op een enkele uitzondering na, is het gehak en gebeuk verdwenen. De lompe ritmesectie focust zich hier meer op solide edoch sobere slagen en de basnoten dreunen meer als semi-drones dan als echte muzieknoten. Morbus Chron maakt nu ook veel gebruik van onvervormde gitaarpartijen, die soms wel nog behoorlijk bizarre dan wel ziekelijke akkoorden bevatten. Dat heeft een apart effect, alsof de groep soms de oude aanpak op een meer melodieuze manier wil inzetten en toch voor het ranzige blijft gaan. Die tweestrijd wordt dan ook meer dan eens iets te lang gerekt of te bruusk ingezet. Daardoor mist 'Sweven' wat richting en structuur. Morbus Chron zit nog te vaak op de lijn tussen death metal en post-achtige dingen en het mist al eens zijn doel. Misschien had de band er beter aan gedaan de sferische lijn met uitgesponnen noten en repetitieve schema's extremer aan te pakken en gewoon de oude sound volledig te bannen.
'Sweven' is een interessant concept, maar het staat nog niet op punt. De nummers zwalpen een beetje heen en weer en geven de indruk dat ze nooit ergens naartoe wijzen, waardoor het geheel een erg onsamenhangende indruk achterlaat. Misschien dat het de volgende keer wel mooier werkt?
