Stilstand is achteruitgang. Deze filosofie heeft het Duitse Mob Rules goed begrepen. De band timmert al een tijdje aan de weg en weet op elk album een stap vooruit te zetten. Zo hoort het en als beloning hebben ze met 'Among the Gods' hun magnum opus afgeleverd.
Mob Rules grossierde vroeger in de meer traditionele metalstijl die neigde naar hardrock. Geen overdreven snelheid, maar een oog en oor voor stevige, kordate riffs en een pak gierende solo's maakten de dienst uit bij deze bende. Dat werkte, maar omdat Mob Rules helaas in een klimaat terecht kwam waar er wel meer van dat soort bands rondwaarden wisten ze niet meteen door te breken. Zanger Klaus Dirks schoot op hun vroegere werk regelmatig tekort omdat hij – eerlijk is eerlijk – te iel klonk. Hoewel de composities in se goed in elkaar zaten was de productie ook regelmatig te droog. Deze twee probleempjes zijn meer dan opgelost op 'Among the Gods'. Een profetischer titel is moeilijk te vinden. De productie klinkt als een klok en alle details zijn perfect hoorbaar. Geen sinecure, want Mob Rules heeft deze keer zijn sound werkelijk volgepropt met details. De gitaren klinken een pak vetter en de nummers worden opgesierd met een goede dosis smaakvolle keyboards. Het tempo werd teruggeschroefd waardoor Mob Rules wat progressiever gaat klinken. Dat uit zich in sfeervolle passages die volop afgewisseld worden met snellere stukken die meer rechtdoorzee zijn. Maar de grootste pluim gaat naar zanger Dirks, die werkelijk een enorme vooruitgang geboekt heeft. Hij klinkt vol, zingt met overtuiging en weet de luisteraar te pakken. De band heeft voor elk wat wils op deze plaat: snelle beukers als 'Black Rain' of 'Hydrophobia', experimentjes als 'Arabia' met Oosterse invloeden of epische metal als het titelnummer, waarin alle registers worden opengetrokken voor een wondere reis doorheen de wereld van klassemetal. De plaat heeft echter één misser en dat is 'Meet You in Heaven'. Dit nummer klinkt als een afdanker van Bon Jovi en dat had niet de bedoeling kunnen zijn. Het refrein is zwak en de song zelf te voorspelbaar. Maar dat ene schoonheidsfoutje wordt ruimschoots goedgemaakt door de rest van de plaat die de ene kraker na de andere bevat.
Mob Rules mag er stilaan aan gaan denken om zich comfortabel tussen de groten te nestelen, want als de band op dit élan verder gaat zal elke metalliefhebber zich op zijn of haar borst(en) kunnen kloppen. 'Among the Gods' is afwisselend, vrijwel doorlopend boeiend en gegarandeerd meezingbaar. En dat zijn net de kwaliteiten die een plaat boven de rest uittillen.
Meer over Mob Rules
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
