De naam Misato Mochizuki zal slechts bij enkelingen bekend zijn. Het valt te betwijfelen of dit nog lang zo zal blijven: deze jonge Japanse - die reeds ruim tien jaar te Parijs verblijft - is ongetwijfeld een van de meest talentvolle componisten van haar generatie.
Het eerste werk op de cd 'Si bleu, si calme' is zonder meer schitterend. Met poëtische klanken en subtiele klankschakeringen creëert Misato Mochizuki een wonderlijke wereld. Zonder grootse effecten en theatraliteit na te streven is deze muziek bijzonder boeiend. Met een uiterst uitgebalanceerde schrijfwijze waarin ook nieuwe speeltechnieken zijn geïntegreerd bereikt Mochizuki een bijzonder verfijnde en persoonlijke expressie.
Deze persoonlijkheid is jammer genoeg in het tweede werk 'All that is including me' voor basfluit klarinet en viool minder duidelijk. Dat neemt echter niet weg dat het meer dan degelijke vakmanschap ook hier bewondering afdwingt. 'Chimera' is dan weer een schitterend ensemble-werk: vol mooie kleurwisselingen. Toch is het uitganspunt in deze compositie eerder ritmisch: het pulserende ritme blijft steeds aanwezig en geeft dit werk een speels en guitig karakter. 'Intermezzi I' is een duo voor fluit en piano. Het is opvallend hoe groot het aandeel van nieuwe speeltechnieken is vooral dan voor de pianist. Maar dit leidt niet tot vreemde onsamenghangende geluiden, integendeel al deze nieuwe klanken weet Mochizuki perfect te integreren in haar persoonlijke taal. Het laatste werk 'La chambre claire' is gekenmerkt door een grotere nadruk op de gelaagdheid in de compositie. Hierdoor is zo kenmerkende timbre-werking iets minder present.
De uitvoeringen door het Klangforum Wien onder leiding van Johannes Kalitzke zijn lovenswaardig. Zij doen deze muziek absoluut alle eer aan: alle klankschakeringen zijn tot in de kleinste nuances verzorgd. Ook de solisten die de twee kamermuziekwerken vertolken zijn moeiteloos in staat om deze rijkdom aan klankkleuren weer te geven. Het blijft opmerkelijk in welke mate Mochizuki deze klankkleuren weet te creëren: steeds volgen nieuwe timbres elkaar op, verrassend en verwonderlijk maar zelden bruusk. In een woord: muzikale poëzie.
Meer over Misato Mochizuki
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
