Zondagavond 2 april 2000, de eerste verdieping van de Ancienne Belgique in Brussel. “Als Mintzkov Luna niet wint, spring ik door het raam”, zegt juryvoorzitter Marc Van Springel tijdens de ultieme deliberatieronde van Humo’s Rock Rally. Zo gaat thans de overlevering. Diezelfde avond schrijft Mintzkov Luna daadwerkelijk de twaalfde editie van ’s lands meest befaamde rockconcours op zijn naam. Het Lierse kwintet laat daarmee schoon volk als Admiral Freebee, Venus In Flames en Zornik achter zich.
De overwinning blijkt niet minder dan terecht: het excellente debuut ‘M for Means and L for Love’ (2003) zet de puntjes op de i met een fraaie lap gitaarrock die even subtiel en weerbarstig als toegankelijk en zinnenprikkelend is. Een decennium na datum vindt Mintzkov (inmiddels zonder het achtervoegsel Luna) nog steeds een uitstekende balans tussen catchy en eigenzinnig. Voor zijn vierde langspeler ‘Sky Hits Ground’ hield de groep alle touwtjes zelf in handen, van productie tot albumhoes.
Opener ‘Slow Motion, Full Ahead’ drijft voort op een gortdroge tweeakkoordenriff die herhaald wordt als hypnotiserend mantra. Een zwoel groovende ritmesectie, goed gedoseerde strijkers en de enigmatische vocalen van frontman Philip Bosschaerts doen de rest. In het schilderachtige ‘Word of Mouth’ verstrengelen melodieuze gitaarmotiefjes zich met meanderende synthpartijen en duiken tevens de engelachtige backing vocals van bassiste Lies Lorquet op.
De harmonieuze samenzang tussen Bosschaerts en Lorquet blijft één van Mintzkovs voornaamste troeven. Het aanstekelijke tweestemmige refrein van ‘Old Worlds’ is de voorbode van het slepende ‘Arial Black’, waar zalvende gitaarakkoorden, melancholische synthesizers en gracieuze vocalen perfect gedoseerd zijn. Het gaspedaal wordt pas voor het eerst echt ingedrukt bij ‘Runner’s High’. Gierende gitaarsalvo’s en scheurende riffs schieten alle kanten uit, maar stuwende bassen en ijzersterk slagwerk houden alles strak in het gareel.
Het beklemmende ‘All Names Have Been Changed’ wordt laag voor laag opgebouwd en gaat langzaam crescendo naar een bloedstollende ontknoping. Middels zwierige toetsen, zoemende distortion en opzwepende ritmes scheurt het uptempo ‘Weapons’ recht op zijn doel af. In de afsluitende titeltrack zorgen glasheldere gitaarmelodieën en ingetogen zang voor een bloedmooi orgelpunt.
Mintzkov heeft in de loop der jaren van perfect uitgebalanceerde gitaarsongs zijn handelsmerk gemaakt. De Lierenaars koppelen een uitstekend gevoel voor compositie en melodie aan een gezonde dosis branie en een zin voor avontuur. De songs schipperen gezwind heen en weer tussen snedige rock’n’roll en vernuftige popmuziek. Dat is op ‘Sky Hits Ground’ niet anders, met een uiterst genietbaar album als resultaat.
