Drie jaar na hun fel bevochten maar zeker niet onverdiende overwinning in Humo's Rock Rally van 2000 debuteerde Mintzkov Luna met 'M for Means and L for Love'. Het bleek een puntgaaf plaatje dat inventieve, tegendraadse gitaarrock toegankelijk maakte voor een breed publiek. Voor de puike opvolger '360°' (2007) liet de band het achtervoegsel Luna vallen en trokken ze de lijn van hun eersteling met verve door. Ondertussen is Mintzkov aan zijn derde langspeler toe: 'Rising Sun, Setting Sun' werd opgenomen met Jagz Kooner, gekend voor zijn werk met Primal Scream en Kasabian.
Sinds mensenheugenis worden de Lierenaars van Mintzkov vergeleken met dEUS. Het hese, neuzelende stemgeluid van Philip Bosschaerts is immers nauw verwant met dat van Tom Barman en Mintzkov speelt wel eens leentjebuur bij de slimme zijsprongetjes en georkestreerde chaos van zijn provinciegenoten. 'Rising Sun, Setting Sun' toont echter een volwassen groep die ook los van zijn invloeden bestaansrecht heeft. Weerspannige gitaren, groovy bassen en zwierige synthesizers gaan hand in hand, zonder de melodie uit het oog te verliezen. De harmonieuze samenzang tussen Bosschaert en bassiste Lies Lorquet vormt daarbij de kers op de taart. 'Opening Fire' weet een veelheid aan ideeën te kanaliseren in een gebalde rocksong waar dEUS nog een puntje aan kan zuigen. Het opzwepende 'Finders Keepers' wordt voortgestuwd door een dampende ritmesectie en overgiet noisy gitaarriffs met een psychedelisch sausje. Bovendien is Mintzkov niet te beroerd om enkele ongeschreven popwetten te aan zijn laars te lappen. Het melancholische 'Roadbuilding' sleept zich langzaam naar zijn bescheiden apotheose toe, terwijl het intrigerende 'The Simple Future' zowaar gekenmerkt wordt door een 5/4-maat. Afsluiter 'Gemini' vertrekt vanuit akoestisch gitaargetokkel om uit te monden in een dreigende rocker die bol staat van de onderhuidse spanning en begeesterde backing vocals.
Er zijn natuurlijk groepen die elk jaar een nieuwe plaat uitbrengen en er nog mee wegkomen ook, maar zo werkt het niet bij Mintzkov. Voor 'Rising Sun, Setting Sun' heeft het kwintet opnieuw uitgebreid de tijd genomen. Het kleinood telt 10 uitgekiende composities die niet om een scherp randje of dubbele bodem verlegen zitten. Wie zijn gitaarrock graag doordacht en fijnversneden ziet, mag zich alvast naar de platenwinkel reppen.
Meer over Mintzkov
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
