Deze 5-cdbox bevat een unieke collectie onuitgegeven Miles Davismateriaal. Uit de verschillende takes die op 'The Complete Jack Johnson Sessions' te vinden zijn, werden door producer Teo Macero fragmenten geknipt en aaneen geplakt om tot de nummers te komen die uiteindelijk op platen als 'A Tribute to Jack Johnson' en 'Live Evil' zouden terechtkomen. De takes zelf zijn dus met deze box te beluisteren. Zo werd bvb. een extract (minuut 9:45) uit'Willie Nelson' (take 2, insert 1 en insert 2) gebruikt in de uitgebrachte versie van 'Yesternow' die ook op deze box te beluisteren valt (cd 5).
Deze box geeft echter zoveel meer dan dit soortement leuke weetjes. Met o.a. Chick Corea, Dave Holland, John McLaughlin en Herbie Hancock bracht Miles Davis elf formaties vol grote jazznamen bij elkaar die nog nooit zo'n geweldige rock en funk bij elkaar hebben gespeeld als toen in 1970. Luister naar bvb 'Right Off'. De rode draad doorheen alle takes is een rockgroove van bassist van dienst Mike Henderson en drummer Billy Cobham die non-stop op zijn cimbalen blijft doormeppen. Gitarist John McLaughlin speelt er funky, dissonante akkoorden over waarbij het gebruik van de wah-wahpedaal niet wordt geschuwd. Ook op andere nummers staat McLaughlin, met een bende vuile akkoorden, vaak helemaal in dienst van het ritme. Wat hij geregeld afwisselt met majestueuze blues- of funkriffs die aan Jimi Hendrix doen denken (een man waar Miles Davis veel bewondering voor had). Davis gaf meer en meer speelruimte aan de elektrische gitaar en verminderde het gebruik van keyboards evenredig. De instrumenten die op de sessies het meest te horen zijn, zijn die van een basis rockbezetting: bas, gitaar en drum. Door de baslijn van James Browns 'Say it Loud (I'm Black and Proud)' te gebruiken in 'Yesternow' wordt meteen de ultieme ode aan het funkgenre gebracht.
Dat Miles Davis een groot liefhebber van boksen was, blijkt uit deze box. Hij eerde zijn bokshelden met nummers als 'Ali', 'Willie Nelson', 'Johnny Bratton', 'Archie Moore', Sugar Ray' en natuurlijk Jack Johnson met een hele box. Johnson was de eerste zwarte wereldkampioen zwaargewichten, een symbool van hoop voor de door rascimse getergde Amerikaanse, zwarte bevolking. Daarboven was Johnson een vrouwen– en sportwagenzot, eveneens twee hartstochtelijke passies van Miles Davis. Davis' bewondering voor Johnson vertaalde zich ook in de muziek zelf: "I had that boxer's movement in mind, that shuffling movement like boxers use. They're almost like dance steps, or like the sound of a train ... That train image was in my head [...] when you think of a big heavyweight coming at you it's like a train." Dit citaat vat Miles Davis' trompetklank perfect samen. Miles Davis speelt veel aggresiever als een trein die komt afdenderen. Wie de intieme, lyrische melodieën van platen als 'Kind of Blue' gewoon is zal hier waarschijnlijk even slikken. En ook de schuifelbeweging is terug te vinden in verscheidene nummers. Davis danst als het ware rond de groove. En niet alleen Miles Davis doet dat: alles draait rond de groove! Zo spelen keyboards noch blazers (af en toe speelt er ook een sopraansax mee) niet wanneer de groove er niet om vraagt. Dit werd tijdens de verschillende opnames telkens anders geïnterpreteerd en dat is wat deze opnames zo boeiend maken. Sommige takes verschillen echt dag en nacht: ze krijgen een extra intro, gaan plots over naar een blues, worden geïnjecteerd met nieuwe riffs en bevatten plots extra instrumenten zoals bvb. keyboards. Extravagante solo's en andere accenten maken elk opname uniek boeiend.
Deze 'The Complete Jack Johnson Sessions' draaien dus helemaal rond de grooves en de inspiratie van het moment zelf. Dit maakt dat sommige nummers echt niets meer zijn dan jamsessies. Op de twee "officieel" uitgebrachte nummers 'Right Off' en 'Yesternow' na, staat er dan ook geen afgewerkt nummer op. En ook al is elke versie stuk voor stuk de moeite en bieden ze allemaal nieuwe inzichten, zes tracks van 'Willie Nelson' vlak achter elkaar is een beetje van het goede teveel. Een gemiste kans, want een andere volgorde had voor meer afwisseling kunnen zorgen. Ruige drums, funky, soms zelfs duistere bassen, dramatische blazers en agressieve gitaren zijn het kenmerk van deze box. Dé synthese van rock, funk en boksen, maar dan wel door een Miles Davisbril!
Meer over Miles Davis
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
