Milenasong is een dame die al een hele weg heeft afgelegd. Als sinds haar tienerjaren spendeerde deze dochter van Noorse en Sloveense ouders het gros van haar vrije tijd achter haar oude multitrack. Het resultaat waren kleine folkexperimentjes die ze zorgvuldig archiveerde. Nadien kwamen er nog kunststudies bij in Engeland en Duitsland en het muziekarchief begon gigantische proporties aan te nemen. Kleine minireleasjes bereikten een zéér beperkt publiek, maar een echt debuutalbum kwam er maar niet. Tot vorig jaar, wanneer ze het vizier van het label Monica Enterprise passeerde. Het muziekarchief van Milenasong werd grondig uitgespit en het resultaat werd 'Seven Sisters' gedoopt.
Dit debuutalbum is meteen een schot in de roos. 'Seven Sisters' weet vanaf de eerste seconde te ontroeren en vertederen. In de openingstrack 'Sara' ontluikt een intieme, simpele sound. De muziek is helder en vrij van franjes. Ook Milenasongs stem is niet meteen een nog nooit gehoord wonder. Toch weet het nummer vanaf de eerste noot te boeien met een sobere gitaar die zonder drumbegeleiding slepende folknoten speelt. De zang blijkt echter de kers op de taart. Wat deze dame mist qua qua stemkleur, maakt ze goed met de manier waarop ze haar stem opneemt. Het refrein werd meerdere malen ingezongen en de verschillende Milenasongs over elkaar schieten recht door het ruggenmerg. Hierdoor is ze niet alleen de leadzangeres op het album, maar neemt ze het hele koor voor haar rekening. Over het algemeen blijven de nummers dezelfde minimalistische trend aanhouden. Soms aangevuld door ritmesectie of banjo, zoals onder andere: 'Thirty'. Of met melancholische piano– en vioolmelodieën zoals 'Figs Tree'. Dit nummer werd bovendien zo bewerkt dat het lijkt alsof het gespeeld wordt op een oude grammofoonspeler. Hierdoor steekt het qua dromerigheid nóg meer boven de andere nummers uit. Enige vreemde eend in de bijt is 'Casey On Fire'. De track breekt met alle andere nummers van de plaat. Van folkinvloeden of zelfs instrumenten geen sprake. Wel een minimalistische elektroloop die op een doffe beat werd gezet. Milenasong weet, dankzij bevreemdende koorzangen op de achtergrond, dit nummer met succes te laten passen in de dromerige, bevreemdende sfeer die in ze de andere nummers aanhoudt. Maar toch schieten de repetitieve samples tekort wat intimiteit betreft.
Voor de rest is 'Seven Sisters' een pareltje van een album. De nummers zijn stuk voor stuk fragiele kunstwerkjes die met uiterste zorg en liefde gemaakt lijken. De teksten sluimeren poëtisch tussen droom en realiteit en worden haast nederig aan de luisteraar voorgeschoteld. Benieuwd of het archief van deze dame meer van dat moois bevat.
Meer over Milenasong
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
