Het is wonderbaarlijk hoe het Franse Ultimae artiesten blijft ontdekken over heel Europa die het muzikale aanbod van het label inzake progressieve ambient en psy-ambient extra blijven verrijken. De releases van Ultimae zijn stuk voor stuk kwalitatieve droomtrips met eenzelfde layout: kartonnen doos, abstracte landschapstekening en een vaste typografie. Zo maakt het label echt een reeks van cd’s.
Voor de 62ste editie werd de Griek Miktek opgetrommeld, die zijn gratis downloadbaar debuut maakte op het Argentijnse online label Abstrakt Reflektions. Mihalis Aikaterinis uit Mytilene, Lesbos is nog maar enkele jaren bezig met het exploreren van atmosferische soundscapes en futuristische ambient. Tweede langspeler ‘Elsewhere’ bewijst echter dat hij die zoektocht inmiddels al ten top gedreven heeft tot kwalitatieve muziek met een hoge genietfactor.
Miktek biedt twaalf zoete dromen aan met een toch vrij stevige, donkere ritmiek onder – vaak uit triphop ontleend – en subtiele cyberelektronica. Die laatste zit met zijn abstracte samples en onidentificeerbare geluiden echter zo onderhuids, dat vooral sfeer en emotie overheersen. ‘Elsewhere’ lijkt te refereren naar buitenaardse avonturen, maar stuurt eerder aan op natuurtaferelen, een intense rust en geen al te mechanische complexiteiten. ‘Omnious Ride’ maakt voortdurend gebruik van de regenmaker om zijn natuurlijke uitstraling te beklemtonen. Kabbelende geluiden of licht waaiende klanken zijn in de lange synthesizernevels schering en inslag.
Niet dat deze ambient uit een duidelijk instrumentarium geput wordt. Hoewel subtiele pianotoetsen een vederlicht ‘Human Theory’ zijn menselijke uitstraling geeft, blijft Miktek zich wentelen in zelf gecreëerde klanken, haast ongrijpbare droomtonen en inventieve melodieën. Met het wat akelige geluid van tegen elkaar slaande knikkers doorbreekt de Pool het zweefambientpatroon van dit nummer. De klankschepper graaft ook ontzettend graag in de diepte. Een veld van galm en echo cirkelt rond traag bonkende beats en diepe dubs, wat een benevelend effect geeft.
Wat echter vooral opvalt, is dat Miktek wel zorgt voor een breed zinderend klankveld en een relatief eenvoudige, subtiele ritmiek, maar zich nauwelijks bezig houdt met ondersteunende basmelodieën. Dat maakt het contrast tussen donker en licht een stuk sterker en geeft dit album een ijl, haast spiritueel karakter.
‘Elsewhere’ is een album dat perfect past in de Ultimae-stal: dromerig, ruimdenkend en vol progressieve ambient. Miktek waant zich echter wel in heel hoge sferen en vergeet al eens wat extra karakter aan zijn creaties toe te voegen. Het maakt dat de cd wat vaak knipoogt richting new age –een taboe voor elektronica-artiesten die zichzelf geen spirituele goeroes wanen. De uitmuntende klankkwaliteit en tot in de puntjes uitgewerkte details maken echter heel wat goed.
